🐑 Jak Nauczyć Dziecko Koncentracji Forum

Jeśli Twoje dziecko ma trudności z koncentracją, nie warto się martwić! W artykule przedstawiamy skuteczne ćwiczenia na koncentrację dla dzieci. Dowiedz się, jak pomóc swojemu dziecku w skupieniu uwagi i poprawić jego osiągnięcia szkolne. Ćwiczenia koncentracji dla dzieci proste i skuteczne
Zaburzenia koncentacji u dzieci przejawiają się brakiem motywacji do nauki, spowolnionym tempem pracy, łatwym zniechęcaniem się i "bujaniem w obłokach". Niewielu rodziców zdaje sobie sprawę z tego, że w obliczu problemy mają szereg możliwości by mu zaradzić. Jednym z naprawdę skutecznych sposobów na zaburzenia koncentracji są gry edukacyjne. Zaburzenia koncentracji u dziecka przybierają różne oblicze a ich przyczyn można dopatrywać się zarówno w specyfice zmian społecznych, wzroście tempa życia i nastawieniu na konsumpcję, jak i w indywidualnych uwarunkowaniach intelektualnych dziecka. Niemniej istotna jest postawa rodziców oraz ich zdolność lub brak zdolności umiejętnej motywacji młodego człowieka. Nie jest tajemnicą, że początki edukacyjnej drogi nie są dla dziecka łatwe a niemałą przeszkodą mogą stać się zaburzenia związane z koncentracją. Przeczytaj także o sprawności manualnej dziecka "Bujanie w obłokach" to czasem poważne zaburzenia koncentracji Przekonała się o tym pani Beata, mama 8 letniego Łukasza – Pierwsze niepokojące objawy u mojego syna zauważyłam zanim skończył przedszkole. Doszłam do wniosku, że nie należy zwlekać. Wizyta w poradni, konsultacja i szczerze mówiąc, wpadłam w panikę. To, co brałam za zwykłe roztargnienie i „bujanie w obłokach” okazało się zaawansowanymi zaburzeniami koncentracji – wspomina pani Beata. Przypadek Łukasza ściśle odpowiadał typowi pasywnemu. W odróżnieniu od dzieci aktywnych i nadpobudliwych jego zaburzenia nosiły znamiona tzw. zespołu „niebieskich migdałów”. Łukasz zamiast skupiać swoją uwagę na zadaniach często odbiegał myślami gdzieś daleko, na wszystkie polecenia reagował powolnie, a każda praca zajmowała mu masę czasu. Pomimo ćwiczeń zaleconych przez pedagoga, chłopiec nadal miał trudności. „Marzycielskie” skłonności Łukasza musiały zaowocować słabszymi wynikami w edukacji. - Już wcześniej pojawiły się u synka trudności w opanowaniu umiejętności czytania i poprawnej pisowni. Nauczyciel ze szkoły kiedy tylko zorientował się, że Łukasz ma wyraźne problemy ze skupieniem uwagi i przejawy dysleksji, zaproponował, że dobrym uzupełnieniem terapii będzie systematyczna praca w domu z użyciem gier edukacyjnych wspierających koncentrację i wspomagające naukę – mówi pani Beata – Początki były trudne, Łukasz szybko się zniechęcał, ale dzięki naszej wytrwałości z czasem do nauki podchodził z większą motywacją i pojawiły się widoczne oznaki poprawy w koncentracji i w wynikach – dodaje zadowolona. Zobacz również: Jak przyspieszyć naukę mówienia? Doskonałym narzędziem radzenia sobie z zaburzeniami są gry edukacyjne Zdaniem wielu pedagogów gry edukacyjne to doskonałe narzędzie radzenia sobie z wszelkiego rodzaju zaburzeniami i problemami, na które napotkać może dziecko w trakcie procesu edukacji. Każde działanie zmierzające do wykluczenia zaburzeń koncentracji opiera się na wytrwałości, wysiłku i jasno określonych regułach. Nie bez kozery to zabawa, jako jedna z najatrakcyjniejszych metod dotarcia do dziecka, odnosi najczęściej zamierzony skutek również w terapii zaburzeń koncentracji. Obecnie na rynku jest cała masa ciekawych gier edukacyjnych opartych na planszowych zgadywankach, układankach, klockach czy puzzlach, o różnej tematyce i zastosowaniu. W przypadku pani Beaty i jej syna Łukasza egzamin zdały gry oparte na ćwiczeniu analizy wzrokowej – Pierwszą i chyba najciekawszą grą edukacyjną, z jaką mieliśmy okazję się zetknąć była gra Bystre Oczko. Dzięki niej syn kształtował nie tylko koncentrację, ale i spostrzegawczość, pamięć i refleks – mówi mama. Prawdą jest, że sam fakt systematycznej zabawy może być pomocny w osiągnięciu celu. Najważniejsze jest dostosowanie gry do wieku, zainteresowań, umiejętności i oczekiwań rodziców i dziecka. Dowiedz się dlaczego taniec dla niemowląt ma sens! Zaburzenia koncentracji: oprócz odpowiedniej gry ważne jest podejście rodzica Na co jeszcze należy zwrócić uwagę w terapii zaburzeń koncentracji u dziecka? Wybór samej gry to jedynie początek drogi ku poprawie sytuacji dziecka. Bardzo istotne jest samo podejście rodzica i jego działania wychowawcze, które muszą być oparte na konsekwencji i przestrzeganiu jasnych zasad. Cechą odpowiedniej komunikacji między rodzicem a dzieckiem jest w tym wypadku informacja zwrotna, czyli wyraz uznania dla dokonań podopiecznego. Absolutnie nie ma tu miejsca na krytykę, oznaki zniecierpliwienia i wyrzuty w stosunku do dziecka. W zamian należy położyć nacisk na samodyscyplinę, rozsądnie gospodarować czasem gry i zapewniając dziecku możliwość motywującego sukcesu, uzbroić się w cierpliwość i konsekwentnie dążyć do wspólnie wyznaczonego celu. meteriały prasowe
Dlatego małe dzieci błyskawicznie przyswajają wiedzę i umiejętności. Wystarczy, że kilkakrotnie usłyszą popularną piosenkę o alfabecie, a nauka abecadła idzie jak z nut. Możliwości, jakie daje wysoka neuropatyczność dziecięcego mózgu, doceniał Glenn Doman, autor książki „Jak nauczyć małe dziecko czytać”.
Wyobraźcie sobie taką sytuację: Jako rodzice, dowiedzieliście się, że Wasze dziecko ma kłopot z koncentracją uwagi (przy okazji odsyłam do artykułu Jak rozpoznać zaburzenia koncentracji uwagi u dziecka – 7 objawów). I tutaj zaczynają się „schody”… No bo nie za bardzo wiecie jak dziecku pomóc. Czujecie się bezradni i zakłopotani często sięgając po nieskuteczne metody takie jak zmuszanie do skupienia się na jednym zadaniu przez bardzo długi czas albo dawanie zbyt trudnych zadań do wykonania (np. każemy 5-latkowi liczyć do 100). W efekcie i Wy i Dziecko zaczynacie szybko frustrować się i jesteście o krok od kolejnej domowej awantury… Będąc rodzicami macie poczucie, że nie potraficie skutecznie pomóc (i często wtedy oczekiwania względem dziecka paradoksalnie rosną jeszcze bardziej, co tylko pogarsza sprawę), a wasze dziecko widzi, że nie potrafi sprostać oczekiwaniom i wycofuje się na 1000 różnych sposobów. Jednak można doprowadzić do tego, że skutecznie wspomożemy dziecko w przezwyciężaniu zaburzeń koncentracji uwagi. Oto 9 skutecznych sposobów, które opracowałem na podstawie własnych doświadczeń i wieloletniej współpracy z ogromną ilością rodziców. Skorzystaj z zasady „Skalowanie trudności”, czyli dostosuj zadanie do jego możliwości – zobacz, co Twoje dziecko potrafi REALNIE zrobić. Jeśli sprawnie liczy do 20, spróbuj policzyć z nim do 30. Jeśli koloruje coraz dokładniej, podaruj mu bardziej wymagające kolorowanki. Ale – jeśli ma ciągły problem z liczeniem do 20 to najpierw utrwal z nim liczenie do 10 i pomóż mu w tym posługując się konkretnymi materiałami np. żetonami, kasztanami, kredkami itp. Jeśli ma już 6 lat i ciągle wyjeżdża za linię to zadbaj o to, żeby podpowiedzieć mu, na co ma zwracać uwagę podczas kolorowania, zaczynając od prostych obrazków. Potem stopniowo zwiększaj stopień trudności. Często zmieniaj aktywność – im mniejsze dziecko tym bardziej ta zasada jest przydatna. Czas koncentracji u 2-3 latka wynosi nie więcej niż 2 minuty. Jeśli każemy takiemu dziecku robić coś przez 10 minut, nie ma szans żeby to się udało. Ale… przecież możemy w przeciągu 10 minut zaproponować mu kilka aktywności. Sam to stosuję we własnej pracy z dziećmi i widzę dobre rezultaty. Dla przykładu: 2 minuty układamy klocki, 2 minuty tworzymy sekwencje, 2 minuty nawlekamy koraliki, 2 minuty skaczemy po kolorowych kropkach na dywanie, 2 minuty śpiewamy piosenkę. Oczywiście – jeśli dziecko chce coś robić dłużej – pozwalamy na to, ponieważ to znak, że jest zainteresowane. Dlatego jeśli Twoje dziecko bawi się długo klockami albo ogląda książki, albo chce ciągle tańczyć to jest w porządku. Im starsze dziecko, tym bardziej staramy się wydłużyć czas zadania lub zabawy. Lepiej krócej, a częściej – mózg dziecka jest jak ścieżka w lesie – jeśli codziennie ktoś będzie po niej chodził to będzie ścieżką. W przeciwnym wypadku – zarośnie. Zamiast robić coś z dzieckiem długo i rzadko (1 raz w tygodniu przez godzinę) rób codziennie, a krótko (codziennie 3 razy po 3 minuty). I można do tego wykorzystać takie okazje jak jazda samochodem, spacer, czy leżenie w łóżku. Idealna opcja? Wymyśl sobie cel np. nauka kolorów i przy każdej sposobności ćwicz z dzieckiem znajomość barw. Zobaczysz, jak szybko się ich nauczy! Jeśli widzisz, że dziecko nie może „usiedzieć w miejscu” daj mu trochę ruchu – przecież to normalne, że dziecko potrzebuje się ruszać. Jeśli jest tak, że już nie może wytrzymać przy stole zmień aktywność na ruch (np. wystarczy wyjść na dwór, potańczyć do muzyki czy zrobić konkurs kto potrafi wyżej skakać). Zmniejsz ilość zabawek i innych rzeczy w pokoju – z rozmów z rodzicami często wnioskuję, że ich dzieci mają tak dużo zabawek, że nie potrafią się żadną dłużej pobawić, bo zaraz sięgają po kolejną. Naprawdę świetnym sposobem jest rotowanie zabawkami (sprawdza się również wtedy, kiedy z okazji urodzin Wasze dziecko dostaje stos zabawek). Schowaj część zabawek na kilka tygodni, a kiedy zobaczysz, że dziecko traci zainteresowanie zrób wymianę. Ze starszym dzieckiem można wspólnie ustalić, jakie zabawki zostają, a jakie chowamy. Dodatkowo można zapytać je czy nie chciałoby oddać kilku swoich zabawek dzieciom, które ich potrzebują (przy okazji uczymy empatii i umiejętności dzielenia się lub obdarowywania innych). Komputer, telewizor, tablet, telefon? Tak, ale (naprawdę!) z dużym umiarem – oglądanie bajki przed snem to prawie standard… A przecież mózg dziecka potrzebuje czasu na to, żeby wyciszyć się w zdrowy sposób (najlepiej w swobodnej zabawie lub podczas czytania bajek). Niestety problem zaburzeń koncentracji uwagi wynika często z tego, że dziecko spędza przy sprzęcie multimedialnym kilka godzin, a powinno nie więcej niż… 15-20 minut. I tutaj żaden najlepszy psycholog nie pomoże, tylko zmiana nawyków. Aktywność fizyczna jest tak ważna, a dzisiaj coraz częściej o niej zapominamy – i nie chodzi tu o zapisywanie dziecka na specjalne zajęcia sportowe. Po prostu ma mieć możliwość biegania, skakania, huśtania, bujania, wspinania. Dieta – na śniadanie chlebek, na obiad zupa z makaronem i spaghetti, na kolację chlebek. W międzyczasie doprawimy batonem. A potem zastanawiamy się, czemu nasze dziecko jest takie pobudzone. A jakie ma być, kiedy przyjmuje tak ogromną porcję węglowodanów, które organizm przekształca w energię? Przecież ta energia musi w jakiś sposób znaleźć ujście! Jeśli nie nauczymy dziecko przyjmowania białka, węglowodanów i tłuszczy we właściwych proporcjach, to zawsze będziemy mieć kłopot z koncentracją. I znowu – nie zmieni tego żaden nawet najwspanialszy terapeuta. To rodzice uczą dzieci nawyków żywieniowych. Naucz dziecko porządku i zadbaj o rytm dnia – jeśli wszystko ma swoje miejsce, to łatwiej zapamiętać gdzie należy odłożyć. Dziecko, które zostało nauczone dbałości i porządek w domu uczy się równocześnie tego, że organizacja = lepsza koncentracja. A rytm dnia? Jest bardzo przydatny, ponieważ dziecko (szczególnie małe) ma własny zegar biologiczny. Ono wie, że po kolacji będzie czas na kąpiel, chwilę zabawy i sen. Brak rytmu sprawia, że nie tylko dziecko jest „rozregulowane”, ale również cała rodzina. Co się stanie, jeśli zaczniemy pilnować tego, żeby te reguły pojawiały się w życiu naszego dziecka? Już po kilku tygodniach zaobserwujemy, że bez żadnych nie-wiadomo-jak specjalistycznych działań nasze dziecko staje się coraz bardziej uważne. A skąd to wiem? Z własnej praktyki terapeutycznej. Pracując z bardzo dużą liczbą rodziców i dzieci zauważyłem, że rodzice którzy wprowadzili powyższe zasady dzielą się ze mną pozytywnymi efektami. Ale to nie wszystko. Te zasady nie tylko ułatwiły życie dziecku, ale… całej rodzinie! No bo jeśli uczymy dziecko porządku w pokoju, to sami też musimy o ten porządek dbać. To wszystko jest ze sobą mocno połączone. I wiecie co jest najlepsze? Że to działa. Tylko wymaga konsekwencji i cierpliwości :). Czytaj także: Jak rozpoznać zaburzenia koncentracji uwagi u dziecka – 7 objawów. Jak i gdzie diagnozować zaburzenia koncentracji uwagi – praktyczne wskazówki 5 sposobów na skuteczną organizację dnia dla dziecka z zaburzeniami koncentracji uwagi Autor: Szczepan Cieślak, pedagog specjalny, zawodowy muzyk, muzykoterapeuta, trener EEG-Biofeedback, terapeuta Poradni Alter, obecnie w trakcie całościowego 4-letniego kursu psychoterapii atestowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Skontaktuj się z nami! Białystok: 533-604-901, bialystok@ Bielsko-Biała: 533-585-976, bielskobiala@ Chorzów: 533-309-667, chorzow@ Słupsk: 533-230-487, slupsk@ Sosnowiec: 531-460-329, sosnowiec@ Dział Szkoleń: 531-068-866, szkoleniaalter@ Poniżej mamy dla Was puzzle do pobrania, które idealnie nadają się dla najmłodszych dzieci – możecie je wydrukować, wyciąć i ewentualnie podkleić tekturką (żeby były sztywne). Kiedy twoje dziecko dopiero zaczyna przygodę z puzzlami, pozwól mu układać je na załączonym czarno-białym szablonie, a gdy jest już bardziej
Zaczyna się nowy rok szkolny, a wraz z nim szereg obowiązków zarówno tych szkolnych jak i dodatkowych. Twoje dziecko miało trudności w nauce? Zastanawiasz się jak w tym nowym roku szkolnym poradzi sobie z podstawą programową. Zacznijmy może od tego skąd biorą się te trudności w nauce u dzieci? Kluczową rolę w nauce odgrywa koncentracja czyli zjawisko polegające na skupieniu uwagi , skierowaniu jej na określoną myśl, przedmiot, zagadnienie, wydarzenie, sytuację czy zjawisko i utrzymywaniu jej w czasie. Nauka koncentracji to istotny element rozwoju dziecka. Już od trzylatka można wymagać, by koncentrował się na tym, co robi. To umiejętność niezbędna do wszelkich świadomych działań, a problemy z koncentracją u dziecka mogą być przyczyną wielu problemów. Jeśli pojawiają się problemy w tym zakresie u dzieci przedkładać się będą na problemy szkolne. Zbyt mała ilość snu, zbyt duża ilość obowiązków, stres, dzieci za dużo korzystają ze smartfonów i tabletów – wszystko to wpływa na obniżenie koncentracji u dzieci. Naukowcy uważają, że koncentracji tak jak innych czynności możemy się nauczyć i możemy ją ćwiczyć. Jak to robić? Oprócz układania puzzli, zabaw wspomagających koncentrację oraz zajęć jogi dla dzieci. Mamy możliwość skorzystać z profesjonalnej pomocy dla dzieci, które mają problem z koncentracją uwagi, grafomotoryczny, myślenia i spostrzegawczości lub mają drobne problemy logopedyczne. Zajęcia odbywają się w małych grupach do 6-8 osób. Nie są to zwykłe zajęcia, ale kursy o określonej długości tak by zniwelować trudności jakie sprawiają dziecku w danej dziedzinie. Prowadzone są w firmie LOGIS – Kreatywne Wrota. Do wyboru mamy następujących zajęć: mądra sówka, mądra sowa, sprytne ręce, giętki język, dyslektyczne ucho, apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej. Dostosowane do danej grupy wiekowej. Na zajęciach w ciekawy sposób wspiera się rozwój dziecka oraz niweluje się trudności z jakimi dziecko boryka się w edukacji. Wykwalifikowana kadra LOGIS – prowadzi odpowiednią diagnozę i doradza w zakresie doboru zajęć dla dzieci. Jeśli w porę nie zauważymy zaburzenia uwagi, pamięci i koncentracji mogą one mieć negatywny wpływ na dziecko. Powodują trudności w nauce, sprawiają, że dziecko ma obniżone poczucie własnej wartości oraz jest postrzegane przez nauczycieli i rówieśników jako mniej zdolne czy mniej bystre, gorsze, a czasem nawet jako niegrzeczne. Jeśli jakieś symptomy u twojego dziecka, są dla nas niepokojące nie czekaj- skonsultuj się ze specjalistą, który pomoże wybrać odpowiednie metody i zdiagnozuje problem. LOGIS proponuję profesjonalną pomoc- zobaczcie ich ofertę tutaj.
Jak nauczyć dziecko kreatywności, koncentracji, myślenia logicznego, alfabetu, tabliczki mnożenia, tolerancji, dyscypliny, systematyczności, dobrych nawyków - oto podcast dla rodziców, spragnionych odpowiedzi. Producentem Podcastu jest AMAkids - akademie rozwoju intelektualnego dla dzieci w wieku 5…
Powszechnie mówi się, że co drugie dziecko ma problem z koncentracją i skupieniem uwagi na dłuższy okres czasu. Przeładowane klasy i nieporadność nauczycieli klasyfikują ruchliwe i ciekawe świata dzieci jako niegrzeczne i agresywne, a tak niedokładnie i błędnie stawiana diagnoza powoduje spięcia między wszystkimi stronami konfliktu. Rodzicu – dowiedz się, jak jest naprawdę. Dziecko z pasją = dziecko z problemami? Zbyt często dochodzi do nadużycia sformułowania „problemy z koncentracją”. Jest to wygodny sposób, który łagodzi wyrzuty sumienia nauczyciela nie mającego czasu na poświęcanie go indywidualnym uczniom, a który nie pozostawia zupełnie obojętnym na problem. W efekcie dziecko, które po prostu jest ciekawe świata i posiada żywy temperament, zostaje „zbanowane” i pozbawione radości czerpanej z nauki. Rodzic, który stoi w obliczu takiego problemu, czuje się zdezorientowany – komu ufać bardziej, ocenie nauczyciela, czy dziecka? Gdyby ufać naprędce wystawionej opinii, 70% dzieci zostałoby uznanych za nadpobudliwe. Faktyczne problemy z koncentracją w rzeczywistości posiada co dziesiąte dziecko. Dlatego zanim wpadniemy w panikę, spójrzmy z boku na całą sytuację, porozmawiajmy ze szkolnym psychologiem. Nauka koncentracji krok po kroku Zanim zaczniemy pracę z dzieckiem, musimy uzbroić się w spore pokłady cierpliwości. Maluch na początku często będzie się rozpraszał i nie słuchał. Potrzeba czasu i zawzięcia, żeby ćwiczenia przyniosły efekty. Wdrażane systematycznie i do skutku, przyniosą gwarantowane efekty. Krok 1 – Bądź autorytetem Jeżeli sami posiadamy problemy z koncentracją, najpierw musimy sami zapanować nad sobą. Często przypominajmy sobie cel i panujmy nad emocjami, dając tym samym dobry przykład dziecku. Kiedy zobaczy, że opanowanie i koncentracja przynoszą pozytywne efekty, samo zechce zdobyć tą umiejętność. Krok 2 – Rozmawiaj z dzieckiem Znajdź w ciągu dnia obowiązkowy czas, który będzie przeznaczony tylko dla Was. Przygotuj drobny poczęstunek i usiądź z dzieckiem przy stole rozmawiając z nim o tym, co się wydarzyło w szkole, na placu zabaw, czy na dodatkowych zajęciach. Zadawaj mu pytania i nakłaniaj do odpowiadania pełnymi zdaniami. Pamiętaj, by utrzymywać stały kontakt wzrokowy i pilnuj głównego wątku – kiedy zacznie się plątać w swoich opowieściach, staraj się do niego wrócić. Krok 3 – Licz się z jego zdaniem Uświadom dziecku, że podejmowanie decyzji jest długotrwałym procesem – nie zawsze, kiedy coś się postanowi, od razu widać efekt. Pokaż mu, że pewne rzeczy wymagają czasu i trzeba cierpliwie poczekać. Jako przykład możecie wspólnie posadzić roślinę i codziennie obserwować, jak rośnie – niech dziecko odnotowuje postępy lub robi fotorelację – w ten sposób nie tylko będziecie świetnie się bawić, ale także nauczysz je odpowiedzialności i cierpliwości. Pytaj je, co myśli, co czuje i jakie ma pomysły; niech samo zadecyduje o doniczce i nasionkach, jakie chce posadzić. Spróbuj także wymyślać hipotetyczne sytuacje i pytaj, co dziecko zrobiłoby na miejscu wymyślonych postaci – to ćwiczenie wymaga koncentracji i kreatywnego myślenia. Krok 4 – erupcja energii Zdekoncentrowanym dzieciom często towarzyszy nadmiar energii. Kiedy widzisz, że dziecko staje się nieznośne, nie uciszaj go na siłę i nie karaj unieruchamiając – niech rozładuje swoje emocje biegając, rywalizując z nami „kto głośniej krzyknie”, niech pokopie piłkę do bramki. To pozwoli pozbyć się niezrozumiałych pokładów energii oraz uniknąć poważniejszego konfliktu. Krok 5 – Take it easy Wczuj się w położenie dziecka. Wiele spraw jest dla niego jeszcze nie zrozumiałych. Coś, co wydaje się oczywiste Tobie, dla niego może być całkowicie abstrakcyjne i niewytłumaczalne. Wyrażaj to słowami mówiąc na przykład: „to musiało być straszne, kiedy kolega porysował twoją pracę domową na lekcji, prawda?”. To uspokoi dziecko i dodatkowo zapewni, że się o nie troszczysz oraz że jesteś po jego stronie. Sprawi też, że łatwiej będzie mu się otworzyć i rozwiązać problem. Niektórym dzieciom pomaga także rozluźniający masaż przed snem, głaskanie po głowie albo rysowanie palcem esów-floresów wewnątrz dłoni. Krok 6 – Organizacja to podstawa Dzieci, które mają problemy z koncentracją, uciekają przed systematycznymi obowiązkami i odrabianiem zadań jak tylko mogą. Wiąże się to dla nich z przykrą koniecznością nudnego – w ich mniemaniu – wiszenia nad książkami bez większego celu. Dlatego ustalmy porządek dnia i jasno określcie swoje obowiązki. Niech malec widzi, że my także go przestrzegamy. Pamiętaj, by nie odrabiać zadań za niego ani nie daj się sprowokować, by towarzyszyć mu każdego dnia – prace domowe to jego obowiązek, który musi wypełniać samodzielnie. Krok 7 – Doceniaj wysiłki Każdy postęp dziecka dostrzegaj i chwal. Unikaj nieustannego strofowania i wypominania słabości – jeszcze raz podkreślamy, że aby osiągnąć zauważalny rezultat, musimy uzbroić się w dużo cierpliwości. Dziecko łatwo się zniechęca i traci wiarę w siebie, kiedy jego starania nie są zauważane, a kiedy cały czas dostaje burę za to, co trudno mu opanować. Podziel się Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię
Jak nauczyć dziecko koncentracji? Przede wszystkim nic na siłę! Każde dziecko wraz z wiekiem potrafi skupić się coraz dłużej na jednej wykonywanej czynności, zwłaszcza jeżeli wymaga ona od niego precyzji. Warto jednak pamiętać, że małe dziecko wszystkie aktywności, które wykonuje z rodzicami, traktuje jako zabawę. Nauka czytania – warunki zewnętrzne Na osiągnięcia w nauce w dużej mierze wpływają warunki zewnętrzne, w których ma się odbywać czytanie. Pomieszczenie powinno być jasne, przestronne, mieć estetyczny wygląd. Powinniśmy też zwrócić uwagę na to, by było w nim jak najmniej rozpraszających czynników zarówno słuchowych, jak i wzrokowych. W trakcie długotrwałego uczenia się konieczne jest wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywamy, ponieważ mózg potrzebuje tlenu. Niedotlenienie powoduje szybkie zmęczenie i słabą koncentrację. Im więcej pozytywnych emocji, które towarzyszą zajęciom, tym szybciej mózg będzie kojarzył czytanie jako przyjemne i pozytywne doświadczenie. Tylko w takich warunkach nauka przynosi rezultat. Zobacz też: Co sprawia, że dziecko zyskuje niezależność? Zaburzenia koncentracji Powodem niechęci do czytania bywa bardzo często problem z koncentracją uwagi. Stwarza to liczne trudności zarówno podczas zapamiętywania nowych informacji (uczenie się), jak i podczas ich przetwarzania. Prawidłowo przebiegające procesy koncentracji uwagi nie tylko ułatwiają zapamiętywanie nowego materiału, ale także jego rozumienie. Nie jest wiec zaskoczeniem, że to właśnie koncentracja na równi z inteligencją warunkuje postępy w nauce. Koncentracja uwagi jest procesem, w którym nadmiar informacji jest odrzucany w taki sposób, aby do naszej świadomości docierały jedynie informacje istotne. Rodzice i nauczyciel dzieci mających trudności z koncentracją doskonale wiedzą, jak wielkie znaczenie dla wyników szkolnych ma utrzymanie uwagi na jednym źródle stymulacji. Często nawet dzieci o dużej inteligencji osiągają mierne wyniki w nauce tylko dlatego, że podczas lekcji czy samodzielnej nauki w domu nieustannie zmieniają obiekt zainteresowania. Jednak zapamiętywanie informacji nie wyczerpuje zagadnienia wpływu koncentracji na wyniki nauki. Ważne jest tu także ich zrozumienie oraz umiejętność posługiwania się nimi, a zatem to, by nowe wiadomości zostały powiązane z tymi, które wcześniej zostały zapisane w pamięci. Wymaga to oczywiście większej uwagi. Mózg musi bowiem przetwarzać nie tylko nowe bodźce, ale także wydobywać z pamięci stare informacje. Negatywne skutki zaburzeń koncentracji, nawet jeśli na co dzień są niewielkie, kumulują się jednak, prowadząc do powstawania zaległości w nauce i obniżenia wyników szkolnych. Zaburzenia koncentracji mogą być spowodowane wieloma czynnikami i przejawiać się w codziennym funkcjonowaniu w różnych postaciach. Zobacz też: Jak rozwijać pamięć dziecka? Skąd się biorą problemy z koncentracją? Warto pamiętać, że najczęstszą przyczyną problemów z koncentracją u najmłodszych uczniów jest brak właściwego treningu uwagi, który powinno się im zapewnić. Szybka reakcja rodziców i wychowawców na pierwsze kłopoty z koncentracją uwagi oraz właściwe ćwiczenia mogą błyskawicznie poprawić zdolności dziecka w tej dziedzinie, co od razu powoduje poprawę wyników nauki oraz relacji z otoczeniem. Umiejętność skupiania uwagi, podobnie jak wszystkie zdolności umysłu, poddaje się treningowi. Oto kilka ćwiczeń poprawiających tę umiejętność oraz rozwijających spostrzegawczość. Psi nos Prowadzący prosi, by dziecko patrzyło na psi nos przez dłuższą chwilę. Na każdym kolejnym spotkaniu wydłuża czas koncentracji, zaczyna od 30 sekund przez kilka kolejnych spotkań, następnie 45 sekund, minuta, dwie itd. Psa nie trzeba zmuszać do bezruchu – wodzenie za poruszającym się psim nosem wymaga jeszcze większego skupienia i rozwija umiejętność koncentrowania się. Mandala Prowadzący prosi dziecko, by wpatrywało się przez dwie–cztery minuty w środek mandali, co poprawi koncentrację i samopoczucie. Zdolność koncentracji poprawia też kolorowanie mandali. Praca ta daje dzieciom dużo radości, jest czymś więcej niż malowaniem jeszcze jednej kolorowanki. Dzieci, pracując, osiągają skupienie i spokój. Najlepiej rozpocząć pracę z mandalą od brzegów koła i potem kierować się do jej środka. Koncentrację ćwiczą także wszelkie matematyczno-logiczne łamigłówki: sudoku, kakuro, filomino, hitori, nurikabe, które bez trudu można znaleźć w Internecie. Tik-tak Prowadzący ustawia stoper na 10 sekund, włącza odliczanie i prosi dziecko, by wpatrywało się we wskazówkę. Kropka Prowadzący rysuje czarną kropkę o średnicy 1 cm i prosi dziecko, by wpatrywało się w ciemny punkt. Należy wydłużać czas na każdym kolejnym spotkaniu. Bystry Prowadzący układa przed dzieckiem kilka zabawek należących do psa. Dziecko przygląda się przedmiotom, a następnie zamyka oczy. W tym czasie prowadzący zmienia sposób ułożenia zabawek lub zabiera jedną z nich. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, co się zmieniło. Błędy Prowadzący prosi dziecko, by odnalazło w tekście błędy. Może to być tekst, w którym pojawia się jakiś dodatkowy znak, np.: *, #, $, %. Zadanie będzie jednak o wiele trudniejsze, jeśli pojawi się dodatkowa litera lub litery zostaną zamienione miejscami. P*sy pokazują swo*im zacho*waniem, jak się czują. Gdy pie*s jest szczęś*liwy, merda ogo*nem i skacze do*okoła. Przestr*aszony, wygina grzb*iet w łuk i poka*zuje zęby, aby wygląda*ć groźnie. Wspak Prowadzący prosi dziecko, by przeczytało tekst szybko i ze zrozumieniem. Słowa w tekście napisane są od prawej do lewej strony: oC ńeizd z anar eingeib od einm, ynzseimś beł ytałduk am. yminźajyzrP ęis einmorgo: keseip jóm i aj. Tekst Prowadzący prosi dziecko, by jak najszybciej odczytało tekst i starało się go zrozumieć. LENIUSZEK, Fragment pochodzi z książki „Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania” autorstwa Beaty Kulisiewicz (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy.
Nauka tabliczki mnożenia w szybki sposób. Naukę tabliczki mnożenia dobrze rozpocząć od zapamiętania kilku zasad. Wdrożenie ich daje natychmiastowy efekt i motywuje do dalszej nauki: Mnożąc dowolną liczbę przez 1, w wyniku zawsze otrzymamy tę samą liczbę. Mnożąc dowolną liczbę przez 0, w wyniku zawsze otrzymamy 0.

Witam, Nie istnieje żaden sposób na nauczenie koncentracji. Problemy z koncentracją są spowodowane niedoborami neuroprzekaźników w płatach czołowych (głównie dopaminy i noradrenaliny), jest to zaburzenie neurorozwojowe i w przypadku rozpoznania jedyna nadzieja, że mózg dziecka dojrzeje i objawy częściowo ustąpią. Z reguły tak właśnie się dzieje. Niektórzy lekarze i rodzice pozytywnie oceniają obniżenie ilości cukru w diecie, podawanie suplementu diety-kwasów omega 3, zajęcia z integracji sensorycznej, biofeedback. Nie ma dostatecznych badań potwierdzających jednoznacznie skuteczność takich metod, ale obecnie prowadzone są (także w Polsce) badania nad łagodzeniem objawów ADHD przy pomocy kwasów omega 3 i jeśli mogłabym coś rekomendować z tych sposobów to zaleciłabym kwasy omega3. Powinna pani udać się z synem na diagnozę w kierunku ADHD, a przede wszystkim przestać czytać w internecie o ubocznych skutkach leków na ADHD :). Czasem skutki niepodawania leków są znacznie bardziej szkodliwe niż potencjalne objawy uboczne. Leki, które powinny być jako pierwsze podane w przypadku ADHD oparte są na substancji zwanej metylfenidatem. Najczęstszym objawem ubocznym podawania tego leku jest spadek łaknienia, suchość w ustach i uczucie ucisku w szczęce. W wypadkach poważniejszych powikłań to udokumentowane jest zaledwie kilka przypadków w USA, w większości przyczyną była ukryta wada serca. Przypominam, że na przykład aspiryna powszechnie stosowana przez większość ludzi i dostępna bez recepty nie powinna być podawana dzieciom poniżej 16-go roku życia, ponieważ może wywołać zespół Reya, którego śmiertelność szacuje się na 50%. Nie każde dziecko z ADHD musi brać leki. Czasem wystarczy odpowiednia opieka w szkole i w domu. Dzieci te uwielbiają mieć na biurkach dosłownie wszystko włącznie z piłką i kanapką. Dziecko z ADHD powinno mieć mało bodźców wokół siebie, więc powinno siedzieć w szkole z dala od okna, w pierwszej ławce (tam będzie łatwiej się mu skupić), z dala od ulubionego kolegi. Na ławce powinny być tylko potrzebne przedmioty na danej lekcji. Proszę poprosić nauczycielkę, żeby kierowała polecenia bezpośrednio do Pani syna. Ważne jest także motywowanie pozytywne, należy chwalić dziecko za prace włożoną w wykonanie zadania, za wszystkie poprawnie wykonane nawet cząstkowe czynności. Nigdy nie wolno karać dziecka z ADHD za to, że nie jest skupione, to tak jakby karać dziecko z astmą, że kaszle. Proszę pamiętać o higienie życia codziennego, w przypadku takich dzieci jest to szczególnie ważne. Syn powinien spać przynajmniej 8 godzin, jadać regularnie, plan dnia powinien być jasny, te same rytuały zasypiania, pobudka o tej samej godzinie, lekcje odrabiane o tej samej porze. Młodszy synek może również przejawiać symptomy ADHD, jest to bowiem zaburzenie genetyczne dziedziczone wielogenowo, częstość występowania w populacji to według rożnych badań średnio około 8%, a wśród rodzeństwa zdarza się to około 3 razy częściej. Namawiam do udania się do specjalistycznej poradni. Rozwieje to Pani wątpliwości, uzyska też Pani szczegółowe informacje jak postępować z dzieckiem, wytyczne dla szkoły i rzetelną informację na temat leczenia. Pozdrawiam.

Jeśli dziecko ma do czynienia z dużą ilością bodźców, takich jak hałas lub zbyt wiele bodźców wizualnych, może to prowadzić do problemów z koncentracją. Oglądanie telewizji lub korzystanie z urządzeń elektronicznych może również mieć wpływ na zdolność dziecka do skupienia się i koncentracji.
0 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 8106 Zarejestrowany: 17-07-2015 13:13. Posty: 3 IP: 17 lipca 2015 13:23 | ID: 1235690 Często słyszę od rodziców dzieci młodszych, że mają one ogromne problemy z koncentracją uwagi na zadaniach. Lekcje odrabiają całymi popołudniami, a w tym samym czasie mają tysiące innych potrzeb: chce im się pić, są głodne, boli je głowa, zaczynają odczuwać ogromną potrzebę zabawy z bratem, z którym do tej pory darły koty albo dostrzegają piszczącego pod drzwiami psa, któremu chcą ulżyć i wyjść z nim na dwór (mimo iż ten sam pies może wydrapać dziurę w podłodze niedostrzeżony, gdy dziecko pochłania gra komputerowa).[WYMODEROWANO] Ostatnio edytowany: 17-07-2015 14:39, przez: Stokrotka

Moja córka jest w pierwszej klasie. Ostatnio mają trochę więcej zadawane. Czasem trzeba coś w domu przepisać, napisać, rozwiązać. I przy okazji ujawnił się problem z koncentracją.

Jak nauczyć dziecko koncentracji? Data: 9 listopada 2019 Kategoria: Praca i edukacjaProblemy z koncentracją u dzieci są bardzo powszechne i zazwyczaj trudno dociec, co jest ich główną przyczyną. Koncentrację można jednak rozwijać poprzez wyrobienie odpowiednich nawyków. Dobrym sposobem są prawidłowe nawyki przygotowujące do pracy umysłowej, a także wspólne gry dopasowane do wieku dziecka. Można je wykonywać w domu lub na zajęciach nieodpowiedniej koncentracjiPoziom koncentracji uzależniony jest od wieku dziecka. U przedszkolaka powinno to być od 3 do 5 minut. Z kolei dziecko w dojrzałości szkolnej musi koncentrować się przez 15 minut, aby wykonać proste zadania. Problemy z koncentracją zazwyczaj zauważalne są dopiero na etapie szkoły, gdy pojawiają się kłopoty z odrabianiem lekcji czy nieodpowiednim przykładaniem się do z „Twojej Akademii” w Tychach mówi: Trudności w koncentrowaniu się mogą wynikać z uwarunkowań genetycznych, powikłań okołoporodowych, chorobowych, przeżyć emocjonalnych, a także czynników rozpraszających uwagę. Przeważnie trudno jest jednoznacznie określić problem. Skupianie się na pracyPrzede wszystkim rodzice muszą zadbać o to, by dziecko pracowało z dala od czynników, które mogą je rozpraszać. Są to zabawki, komputer, telewizor, drobiazgi na stoliku itp. Równie ważne jest motywowanie do działania poprzez pochwały i nagradzanie za postępy. Dziecku pomogą także rozmowy na temat spędzania dnia w szkole, podczas których będzie sobie przypominało co i dlaczego się wydarzyło. Najlepiej jest to połączyć ze wspólnymi zajęciami, np. nakrywaniem do stołu i posiłkiem. Jeśli uczeń zapomina, co było zadane lub czegoś nie pamięta, należy wdrożyć system organizacyjny polegający na zapisywaniu karteczek, kalendarza lub listy zajęć. Umożliwi mu to rozłożenie wszystkich zajęć w czasie. Bardzo ważny jest także wysiłek fizyczny. Rozładowanie energii na świeżym powietrzu pozwala lepiej się skupić na pracy i zabawy na koncentracjęNa poprawę koncentracji opracowano mnóstwo ćwiczeń, gier i zabaw. Maluchowi można układać kilka zabawek, a następnie jedną z nich zabrać, by sprawdzić, czy odgadnie, której brakuje. Przed czytaniem książeczki można umówić się z dzieckiem, by klasnęło wtedy, gdy usłyszy jakieś słowo. Skupienie poprawia się także w popularnym ćwiczeniu polegającym na znajdowaniu różnic między podobnymi obrazkami. Inne pomysły można znaleźć w internecie lub w stosownych książkach. Dziecko można także zapisać na odpowiednie kursy związane z koncentracją, które znacznie poprawią działanie obszaru odpowiadającego za skupienie przy pracy. Materiał Partnera Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kiedy dziecko nauczyć czytać. Wiele maluchów wykazuje zainteresowanie czytaniem już w wieku około pięciu lat. Bywają także dzieci, które dopiero jako siedmiolatki zaczynają rozumieć istotę samodzielnego czytania. – W Europie Zachodniej obserwuje się stopniowe przekształcanie

Jeśli chcesz, aby twoje dziecko w późniejszym etapie rozwoju i w szkole potrafiło się skoncentrować zacznij ćwiczyć jego malutki umysł jak najwcześniej. Niemowlę ma mało podzielną uwagę, ale lubi interesować się przedmiotami otoczeniem, mimo to jeszcze nie ma świadomości interesowania się tylko jedną rzeczą. Ciekawi go wszystko co znajduje się obok niego. Taki malec nie umie się koncentrować , więc od pierwszych miesięcy nauczmy go tego, a poskutkuje to potem z nawiązką. Ćwiczenia na koncentrację dla niemowląt 1. Wieszaj nad łóżeczkiem zabawki lub karuzelę , poruszaj nimi , opowiadaj o zabawkach powoli, pokazując jedną po drugiej. W ten sposób zachęcisz dziecko do zwracania wzroku w określonym przez siebie kierunku 2. Czytaj maluszkowi książeczki. Nie będzie ono słuchało , ale kolorowe obrazki przykują jego uwagę. Przewracaj pomalutku strony i zachęcaj, aby maluch robił to sam. Pokazuj paluszkiem swoim i potem maluszka co jest na obrazkach np. kotek , drzewo , kilka razy powtarzając. 3. Jeżeli dziecko ma zabawkę staraj się ją podać, niech chwilę poogląda i opisuj co ma w dłoni, pokazuj palcem elementy zabawki, mów o kolorze zabawek, staraj się, aby trzymał jedno i tylko ją miał w pobliżu. Potem jak już wypuści z rączek daj kolejną , max . 3 -4 pokaż kolejno. Zmieniaj zabawki codziennie, raz jeden zestaw , raz drugi, aby tej wiedzy nie było zbyt wiele na raz. Nie rozpraszaj przy tym włączony radiem czy telewizorem. Niech słucha twoich słów, które są dla niego jak melodia. 4. Staraj się być zawsze naprzeciwko dziecka, tak aby mogło patrzeć na twoją twarz, miny, najczęściej wtedy, gdy zaczynasz dziecko uczyć mówienia. Skupi się wtedy na twojej twarzy całkowicie, nie będzie zwracać uwagi na otoczenie. Będzie lepiej słuchać. 5. Dbaj o to, by dziecko wystarczająco spało i regularnie jadło. Dziecko niewypoczęte i nienajedzone nie będzie miało ochoty się koncentrować , będzie się kręcić i płakać. Niedobór snu sprawia bowiem, ze mózg dziecka nie jest wypoczęty i nie będzie pracował należycie. 6. Nie dawaj dziecku zbyt wielu słodyczy, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi czasem wywołuje u dziecka osowiałość lub odwrotnie nerwowość, a co za tym idzie rozdrażnienie , wtedy będzie kłopot ze skupieniem się, chociaż na prostych czynnościach, a co dopiero słuchaniu mamusi. 7. Zwróć uwagę na to, żeby dziecko w danym czasie nie zajmowało się kilkoma rzeczami na raz, minuta z zabawką, kolejna oglądanie obrazka, kolejna słuchanie mamy. Niech skupi swoją uwagę jak najdłużej na jednej czynności i niech ją spokojnie skończy. To będzie przyczyniało się w przyszłości do braku konsekwencji w działaniach dziecka, będzie rozrzucać miliony zabawek i nie skupi się na jednej konkretniej. W późniejszym wieku może mieć problem z podejmowaniem trudnych decyzji. 8. Wspieraj samodzielność swojego dziecka, chwal i nie krytykuj, gdy zrobi coś źle, na przykład źle ułoży klocki. Potem niechętnie będzie podejmował jakikolwiek wysiłek. Zadzwoń do nas Tel. +48 46 858 00 00 Obsługa klienta jest czynna w godzinach -

kag1 Re: jak nauczyć czterolatka spania bez pampersa 01.02.05, 12:21 "zastanawiam sie gdzi byłyscie jak dzieci miały 8 -9 mies juz wtedy sie uczy malucha siusiac na nocnik" fot. mat. prasowe Powrót do szkoły po dwumiesięcznej przerwie to dla wielu dzieci duży szok. Zakończył się okres, kiedy mogły spędzać czas na beztroskiej zabawie i wypoczynku, zapominając jednocześnie o obowiązkach edukacyjnych. O ile na początku roku szkolnego dzieci mogą wykazywać mniejszy poziom skupienia, o tyle długotrwałe i utrzymujące się zaburzenia z koncentracją mogą oznaczać problemy zdrowotne. W jaki sposób możemy wówczas pomóc naszym dzieciom? Odpowiada Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Najtrudniejszy pierwszy krok „Mamo, jeszcze pięć minut”, Który z rodziców przynajmniej raz tego nie usłyszał? Przestawienie się z możliwości późniejszej pobudki na „reżim” regularnego porannego wstawania, powrót do ustalonego harmonogramu dnia, wiele dodatkowych zajęć i często późne powroty do domu, to dla dzieci i młodzieży duże wyzwanie. – Powrót dziecka do szkoły można porównać do powrotu osób dorosłych z urlopu do pracy. Wielu z nas po dłuższym wypoczynku na początku nie potrafi skupić się na obowiązkach. Pamiętajmy, że dzieciom zdecydowanie trudniej przychodzi „wskoczenie” na pełne obroty – komentuje Paulina Mikołajczyk. – Oprócz wczesnego wstawania, przyswajania materiału, należy wziąć pod uwagę jeszcze jeden aspekt – dzieci po aktywnych wakacjach, zostają nagle „zmuszone” do wielogodzinnego siedzenia w szkolnych ławkach, co na początku może powodować znudzenie czy brak koncentracji. Powrót do szkoły i co dalej? Powrót do szkoły, a co za tym idzie ponowne wyrobienie w sobie odpowiednich nawyków i koncentracji, czasami może być długim procesem. Niezwykle istotna jest tutaj rola rodziców, którzy powinni wspierać swoje dziecko. Pomóc mu w adaptacji do szkoły, a jednocześnie nie wywierać na nich dodatkowej presji. – Jako rodzice powinniśmy pamiętać, że nasze dzieci potrzebują czasu na powrót do szkolnej rzeczywistości. Nowy rok szkolny nie oznacza, że najmłodsi mają od 1 września skupiać się wyłącznie na nauce. Pozwólmy im wypoczywać i motywujmy je do rzeczywistego, a nie tylko pozornego odpoczynku. Jak to zrobić? Przede wszystkim powinny być one aktywne fizycznie. Zwłaszcza po wielu godzinach spędzonych w szkolnej ławce, przy nauce czy odrabianiu prac domowych. Możemy organizować rodzinne spacery, wycieczki rowerowe czy czynnie angażować się we wspólną zabawę np. w ogrodzie. Sport na świeżym powietrzu poprawia pracę serca. Dzięki dostarczeniu większej dawki tlenu do organizmu, pozytywnie oddziałuje na funkcjonowanie mózgu, co poprawia koncentrację. Kolejnym elementem jest sen, który jest niezbędny do pełnej regeneracji organizmu po każdym dniu szkoły czy pracy. Wyspane dziecko, to szczęśliwe dziecko, które zwiększa tym samym swoje skupienie i możliwości przyswajania wiedzy – mówi psycholog Paulina Mikołajczyk. Miesiące mijają, a koncentracji brak? Po upływie pierwszych tygodni roku szkolnego koncentracja naszego dziecka powinna ukierunkować się na obowiązki związane ze szkołą. Co jednak w sytuacji, gdy zauważymy, że brak koncentracji, wycofanie nie ustępują, a nasza pociecha nadal nie może w pełni skupić się na szkole, a nauka ją męczy? – Z wymienionymi powyżej objawami, takimi jak brak koncentracji czy niemożliwość skupienia się na nawet najprostszych czynnościach, jeżeli oczywiście utrzymują się przez dłuższy czas lub dodatkowo nasilają, powinniśmy zgłosić się z dzieckiem do specjalistycznej poradni, aby zasięgnąć porady wykwalifikowanego terapeuty integracji sensorycznej. Integracja sensoryczna to w największym skrócie właściwa „interpretacja” bodźców. Jeśli jest zaburzona u dziecka, to nie tylko zaobserwujemy wycofanie, apatię czy brak koncentracji. Może to również rzutować na dalsze funkcjonowanie i nieprawidłowy odbiór otaczającej rzeczywistości. Terapeuta na podstawie wywiadu medycznego i badań, zleci dalszą diagnostykę. Jeżeli zostanie stwierdzone zaburzenie integracji sensorycznej, specjalista za pomocą odpowiednich ćwiczeń będzie tak stymulował zmysły dziecka, aby jednocześnie leczyć, jak i zapewnić zabawę podczas przebywania w gabinecie. Praca oczywiście nie kończy się na wizycie specjalisty. Bardzo istotna jest tutaj rola rodziców, którzy część ćwiczeń powinni wykonywać ze swoimi pociechami w domu. Tylko regularność może przynieść rezultaty – pierwsze efekty jesteśmy w stanie zaobserwować już po dwóch miesiącach. Terapia może trwać około roku, a praca specjalisty (1-2 w tygodniu) oraz rodziców z pewnością przyniesie oczekiwane rezultaty – kończy Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Codzienna pomoc dziecku z ADHD w zaburzeniach uwagi. Dziecku z ADHD lepiej dać kilka krótszych zadań niż jedno dłuższe. Gdy chcemy, aby dziecko zrobiło kilka rzeczy, to naszykujmy mu listę. Pamiętajmy o usuwaniu zbędnych bodźców, gdy dziecko odrabia lekcje: budzik, telefon i inne przedmioty zabierajmy z biurka.

Pytaj dziecka o wydarzenia ze szkoły. Jeżeli będzie gubiło wątek, to naprowadzaj go delikatnymi sugestiami do tematu rozmowy. Rozmawiaj z nim na różne tematy z życia codziennego. Pozwoli mu to nie tylko na ćwiczenie koncentracji, ale także na zrozumienie twoich oczekiwań wobec niego. Pomagaj dziecku w odrabianiu pracy domowych. Chodzi mi tu o pomoc w zadaniach, których dziecko nie rozumie i w utrzymaniu skupienia na wykonywanym zadaniu. Rodzic nie powinien wykonywać za dziecko prac zadanych w szkole. Wykonujcie razem różne prace domowe, np. nakrywanie do stołu. Pokazuj mu jak wykonywać poszczególne zadania. Doradzaj mu, gdy robi coś błędnie zamiast krzyczeć, i dostrzegaj jego wysiłki chwaląc je nawet wtedy, gdy są niewielkie. Duma z dobrze wykonanego zadania da mu siłę do dalszej pracy nad sobą i zwiększy jego determinacje do skupiania się. Podejmuj decyzję razem z dzieckiem, tak żeby czuło się rozumiane i zarazem czuło odpowiedzialność za podjęte decyzje. Na początku niech będą to wspólne decyzje, na co iść razem do kina albo w co się ubrać.

Co musisz wiedzieć ZANIM dziecko trafi do szkoły. 8 bardzo prostych domowych sposobów na koncentrację oraz naukę czytania i pisania u dziecka. Dzisiaj rozkojarzenie i nadpobudliwość to już plaga. Coraz więcej dzieci trafia do psychiatry, bo nie są w stanie zapanować nad sobą. Dostają psychotropy w wieku kilku lat!
Warto poznać przyczynę braku koncentracji u dziecka i wprowadzić ćwiczenia, które pomogą dziecku się skupić. Brak umiejętności skoncentrowania się może przełożyć się na problemy z nauką, relacje z rówieśnikami i ogólne samopoczucie. Sama wiesz, jak trudno się pracuje, gdy nie możesz się skoncentrować: popełniasz błędy, zapominasz o tym, co istotne, jesteś niezadowolona ze swoich wyników. Tak mniej więcej czuje się dziecko, które ma problem z utrzymaniem uwagi. Problem z koncentracją przekłada się na naukę, bo w takich warunkach ciężko coś przyswoić. Dziecku może być również trudno nawiązywać bliższe relacje z rówieśnikami, może być poddenerwowane albo sprawiać wrażenie nieobecnego. Dlatego, zamiast czekać, aż dziecko z tego wyrośnie, warto zareagować i pomóc mu jak najszybciej. Istnieje wtedy większa szansa na to, że dziecko nauczy się lepiej koncentrować, a nauka nie będzie dla niego problemem. Spis treści: Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Umiejętność koncentracji pojawia się u dziecka z wiekiem. Można to zauważyć, gdy maluszek z czasem dłużej koncentruje się na danej zabawie, słuchanej książce czy oglądanej bajce. Z wiekiem koncentracja powinna stawać się coraz lepsza. Zaburzenia uwagi u dzieci najłatwiej zauważyć, gdy maluch zaczyna naukę w szkole. O deficycie koncentracji mówimy, gdy stopień koncentracji jest niedostateczny w stosunku do wieku. Sześcio-, siedmioletnie dziecko powinno mieć podzielną uwagę i umieć się dłużej skupić na jednej czynności bez rozpraszania się. O problemie mówimy, gdy dziecku trzeba powtarzać coś wiele razy, lub jest na tyle rozkojarzone, że nie jest w stanie wykonać powierzonego mu zadania. Problem braku koncentracji u dziecka może mieć kilka źródeł. Może on wynikać z zaburzeń rozwojowych (np. ADHD, zaburzenie integracji sensorycznej, silna alergia) lub z temperamentu dziecka. Jeżeli twoje dziecko ma trudności z koncentracją, warto zastanowić się, z czego one wynikają. To niezbędne, by móc skutecznie pomóc przedszkolakowi. Przede wszystkim sprawdź stopień nasilenia problemu. Zwróć uwagę: czy malec nie jest w stanie skupić się na czymkolwiek, czy tylko na zajęciach, których nie lubi, np. na rysowaniu? Jeśli tak, to nie masz się czym martwić, naturalnie odrzuca to, co go nie interesuje; czy problemowi z koncentracją towarzyszy nadruchliwość i impulsywność (malec nie potrafi poczekać na swoją kolej, odpowiada niepytany, nie jest w stanie siedzieć bez ruchu, często biega jak nakręcony)? Takie objawy mogą wskazywać na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Warto zastanowić się, czy dekoncentracji dziecka nie wywołują konkretne czynniki. Być może malec: rozprasza się pod wpływem dźwięków, wielości obrazów, intensywnych zapachów, a nawet… zbyt ciasnego lub drapiącego ubrania. Takie zachowania mogłyby wskazywać na nadwrażliwość sensoryczną (brak prawidłowej współpracy zmysłów dziecka). W takiej sytuacji odwiedź psychologa. Być może specjalista skieruje was na terapię sensoryczną; jest rozkojarzony, gdy wokół pełno alergenów, na które reaguje uczuleniem – sprawdź, czy poza trudnościami z koncentracją nie ma też wysypki, biegunki, kataru, zaczerwienionych spojówek; przeżywa trudne chwile – rodzice są w ostrym konflikcie, ktoś z bliskich choruje, dziecku zmieniono opiekunkę lub urodziło mu się rodzeństwo. Jeżeli twojego malca dotyka któryś z powyższych problemów, warto skontaktować się z psychologiem. Specjalista po przeprowadzeniu wywiadu z rodzicem, obserwacji dziecka i wykonaniu koniecznych testów ustali dokładnie, skąd wynika problem i jak można pomóc dziecku. Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Symptomami mogącymi świadczyć o tym, że dziecko ma problem z koncentracją, są brak umiejętności skupienia się na jednym zadaniu przez dłuższy czas, popełnianie błędów przez nieuwagę, brak reakcji na przekazywane komunikaty, niedokładne wykonywanie poleceń, niekończenie wykonywanych zadań, brak właściwej organizacji pracy np. bałagan na biurku, gubienie rzeczy przez rozkojarzenie, problemy z zapamiętywaniem codziennych obowiązków, łatwe rozkojarzenie się, mierne wyniki w nauce. Zaburzeniom mogą towarzyszyć także problemy emocjonalne, większa płaczliwość, a także wybuchy złości lub agresji, które wpływają na relację dziecka z otoczeniem. Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Nie ma magicznej sztuczki ani tabletki, która pomoże dziecku skutecznie skupiać uwagę. Są za to konkretne ćwiczenia i wskazówki, które ułatwią mu pracę. Oto proste sposoby na trenowanie koncentracji: Czego nie ma? Ustawiasz przed dzieckiem cztery małe zabawki, np. piłeczkę, misia, klocek, lalkę. Prosisz, żeby przyjrzało się im uważnie, a potem zasłoniło oczy. Zabierasz jedną zabawkę, a malec po odsłonięciu oczu ma zgadnąć, co zniknęło. Kiedy będzie dawał sobie dobrze radę z czterema zabawkami, możesz dorzucić kolejne dwie. Co się zmieniło? Masz przed sobą te same cztery zabawki i gdy dziecko zasłoni oczy, zamieniasz miejscami dwie z nich. Dziecko musi znaleźć różnicę. Gdy to będzie zbyt łatwe, poszukajcie różnic, np. przestawiając coś w pokoju. Świetnym sposobem na trening utrzymywania uwagi jest i znajdowanie różnic między dwoma obrazkami. Co to jest? Ty wskazujesz na jakiś przedmiot i podajesz jego nazwę, jednak co jakiś czas pokazujesz np. okno, a mówisz kwiat. Dziecko ma powiedzieć „źle”, jeśli przedmiot i nazwa nie będą się zgadzały. Potem możecie się zamienić – smyk będzie wskazywał podawane przez ciebie przedmioty. Czasem podaj coś, czego nie ma w pokoju, np. samolot. Jeszcze chwila. Wydłużaniu uwagi sprzyja zachęcanie do kończenia rozpoczętego zadania. Kiedy brzdąc koloruje, ale wyrywa się do kolejnej zabawy, powiedz: „Pobawisz się kolejką, ale pomaluj jeszcze jeden kwiatek”. Jeśli dziecku się uda to zrobić, nie zapomnij go pochwalić. U starszych dzieci sprawdzą się wszelkie łamigłówki, labirynty, memory, szachy i puzzle. Książki obserwacyjne, w których trzeba szukać nie tylko szczegółów, ale także znaleźć drogę, potrafią dzieci wciągnąć na dłuższą chwilę. Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Są rzeczy niezależne od dziecka, które utrudniają mu koncentrację, na szczęście wpływ na nie mają rodzice. Jeśli więc twój smyk ma zająć się czymś, co wymaga wysiłku umysłowego, np. będzie malował lub słuchał czytanej przez ciebie bajki, zadbaj o to, żeby wszystko wokół sprzyjało koncentracji: wyłącz telewizor i radio, cisza pomaga się skupić; zabierz ze stolika rzeczy, które nie są wam w tym momencie potrzebne; wywietrz pokój – brak świeżego powietrza usypia i dekoncentruje; mów do dziecka spokojnym, opanowanym tonem, krótkimi zdaniami i dawaj jasne komunikaty, o co prosisz; kiedy widzisz, że myśli dziecka zaczynają wędrować, powiedz: „Halo, słuchasz mnie?” albo „Adasiu, spójrz na rysunek”; nie siadajcie do rysowania w pobliżu okna lub akwarium – czegoś, co przyciąga wzrok, zachęca, żeby tam zerkać; organizuj krótkie przerwy, np. na napicie się wody, a po przerwie zachęć dziecko do dalszej pracy; zminimalizuj dzienną dawkę elektroniki, nie bagatelizuj wpływu elektroniki na rozwój dziecka – zbyt dużo bajek czy gier na telefonie może negatywnie wpływać na koncentrację; zadbaj o właściwą dietę, niedobór witamin i minerałów może mieć niekorzystny wpływ na pacę mózgu; zadbaj o odpowiednią dawkę ruchu każdego dnia, szczególnie gdy dziecko idzie do szkoły i nagle musi dużo siedzieć przy biurku. Zobacz także: Metoda Warnkego, czyli jak pomóc dziecku z trudnościami w nauce Układanie klocków jest cenną lekcją dla dziecka – mówią naukowcy Jak zachęcić dziecko do nauki? 11 skutecznych sposobów

Gdy dostrzeże się zaburzenia koncentracji u dzieci, zalecane jest jak najszybsze leczenie. Problemy pojawiają się najczęściej w wieku szkolnym, kiedy dziecko musi radzić sobie z nowymi obowiązkami i zadaniami. Trening koncentracji uwagi jest niezbędny, aby zapobiec późniejszym problemom z nauką i przyswajaniem nowego materiału. W

Droga Mamo,motywowanie dziecka do nauki to proces, który trwa od początku drogi edukacyjnej. Im więcej trudności napotyka dziecko na tej drodze i im mniej ma możliwości sprostania im, tym trudniej mu odnaleźć pasję w poznawaniu i szkoła nie sprzyja motywowaniu do nauki a poprzez system oceniania często zniechęca zwłaszcza te dzieci, które mają trudności w koncentracji uwagi lub nieharmonijnie się synowi na pewno trudno się skupić przez 45 min lekcji a co za tym idzie trudno mu zapamiętać cały materiał lekcyjny. Ponieważ mu trudniej, szuka sposobów na poradzenie sobie z tym. Najprościej i najłatwiej jest poddać się i niestety bez pomocy i wsparcia dzieci z trudnościami poddają się. Dorośli widzą dziecko, które robi byle jak, nie stara się i od razu przylepiają mu łatkę "lenia". I dziecko wchodzi w tę rolę...Często nie dostrzega się starań dziecka, bo widzi się kiepski efekt końcowy, więc zamiast pochwały za starania i wysiłek dziecko otrzymuje krytykę za słaby wynik. "Więc po co się starać -myśli sobie dziecko- skoro i tak zawsze mi nie wychodzi?skoro i tak jestem najgorszy leń???" I w ten sposób wytwarza się błędne koło...Efekt po paru latach jest widoczny w postaci zniechęconego, zbuntowanego ucznia, który ledwo wychodzi na miernych albo trójkach, który nienawidzi szkoły i wszystkiego co się z nią jak zachęcić dziecko do nauki?Poniżej wkleiłam część materiałów, które udostępniam rodzicom uczniów w mojej W jaki sposób podsycać wewnętrzne pragnienie uczenia się? 1. Wykazuj dziecku powiązania między wiedzą książkową a codzienną rzeczywistością. Warto pokazywać związki między materiałem szkolnym a codziennym życiem. Oznajmiać, że dane zadanie pomoże wykształcić przydatne i niosące satysfakcję umiejętności:  Powiąż wiedzę naukową z naturalnymi zjawiskami przyrodniczymi  Odnieś wiedzę społeczną i historyczną do współczesnych wydarzeń  Wskaż na podobieństwa literatury do życiowych doświadczeń i problemów  Podkreślaj zastosowanie matematyki w codziennym życiu  Odwołuj się do rzeczy, które mają dla dziecka znaczenie 2. Poszerzaj wiedzę zdobywaną w szkole  Wzbudzaj pozaszkolne zainteresowania i pasje  Wzbogacaj paletę doświadczeń dziecka 3. Pozwól dziecku mieć „ograniczone” zainteresowania- „Wykonuj przyzwoicie zadania, które musisz robić, natomiast te, które rzeczywiście Cię interesują rób świetnie.” 4. Zademonstruj entuzjazm do uczenia się na własnym przykładzie. 5. Unikaj promowania negatywnego podejścia do kwestii nauki w szkole, np.” Twoja nauczycielka przesadza z zadaniami. Ja też nie byłbym w stanie wykonać tylu zadań.” Gdy dziecko ma kłopoty z odrobieniem prac, pokaż, że rozumiesz, co czuje twoje dziecko, ale spróbuj pomóc mu znaleźć jakieś pozytywne strony prac domowych. 6. Naucz dziecko metod wyszukiwania informacji. 7. Podkreślaj znaczenie nauki jako celu. „ Nie ważne, jakie oceny zdobywasz, ważne ile wiedzy posiądziesz."  Podkreślaj, że nauka jest ważniejsza niż ocena. „Tylko wiedza zdobyta przyda Ci się w życiu. Nie ocena.”  Przypominaj dziecku doświadczenia, które pomogły w nauce Tobie lub twojemu dziecku.  Pokazuj jak ważna jest umiejętność wykorzystywania własnych błędów i nieudanych prób do zrozumienia istoty problemu. Wytłumacz dziecku, ze błędy są naturalną częścią procesu nauki.  Bądź wzorem pozytywnej postawy wobec własnych błędów.  Pomóż dziecku uczyć się na własnych błędach i niepowodzeniach.  Nie pozwól by ktokolwiek inny śmiał się z błędów innych II. Nic nie motywuje dzieci bardziej niż kompetencje. Uczucie satysfakcji i przyjemności motywuje dzieci do nauki. A to daje nam wykonanie zadań w sam raz- ani za łatwych ani za trudnych. 1. Dzieci najlepiej pracują, gdy:  Mają jasno określone cele  Otrzymują natychmiastową, precyzyjną informację zwrotną  Pracują ciężko na poziomie swoich umiejętności lub odrobinę powyżej tego poziomu 2. Poprzez rozmowę rozbudowujesz zdolności werbalne dziecka 3. Wprowadzaj czas cichego, lub głośnego czytania, niech to będzie wasz mały rytuał 4. Pamiętaj, że dzieci robią to, co robisz, a nie to, co do nich mówisz! Bądź dla nich przykładem. 5. Organizuj zabawy tematyczne:  Wyliczenie łącznej ceny zakupów w supermarkecie  Wyliczenie, co korzystniej kupić: sześciopak soku czy jeden duży? III. Stworzenie sprzyjających warunków do nauki. 1. Podczas odrabiania lekcji zadbaj o mniejszą ilość hałasu i zakłóceń: rozmowy, telewizja czy rodzeństwo Postaraj się by biurko było puste, tylko zeszyt, długopis i książka. Dziel czas nauki na etapy: 20 min pracy, 5 min przerwy. Przeplataj prace domowe: 10 min język polski, 10 min matematyka potem znowu polski, by mózg się nie nudził. Przeplataj zadania trudne z łatwymi. 2. Wykształcaj w dziecku umiejętność samodzielnego uczenia się  Dokładne czytanie poleceń  Zadawaj pytania dotyczące przeczytanego tekstu, aby sprawdzić czy zrozumiało jego treść  Zachęcaj go do nakreślania planu i tworzenia plansz obrazowych  Naucz go jak używać kalendarzyka  Pomóż mu określić indywidualne cele, by zmagało się samo ze sobą IV. Poczucie kompetencji jest równie ważne jak sama kompetencja. Jeśli dziecko wierzy, ze jest niekompetentne, to nie widzi sensu w próbie zmagania się z trudnościami. Dzieci tracą pewność siebie i swoich kompetencji w ostatnich klasach szkoły podstawowej, poprzez porównywanie, oczekiwania dorosłych i własne nierealistyczne cele. Gdy zauważysz oznaki zwątpienia dotyczące kompetencji w jakieś dziedzinie, rób, co w twojej mocy, by temu zapobiec. 1. Zapewnij pozytywne, informacyjne sprzężenie zwrotne. Pochwal je za osiągnięcia. Im starsze dziecko, tym coraz bardziej potrzebuje potwierdzenia ze strony dorosłych, ze posiadają niezbędne umiejętności. Im bardziej konkretne i precyzyjne informacje mu przekazujesz, tym większy efekt osiągniesz! Ogólne pochwały nie motywują tak mocno, jak opis tego, co dobrze lub lepiej zrobiło, ponieważ identyfikują jego kompetencje. Chwaląc:  Bądź konkretny/a  Chwal tylko za osiągnięcia wymagające wysiłku  Chwal za wytrwałość  Chwal wykorzystując różne strategie  Chwal za osobiste postępy nie odnosząc się do współzawodnictwa w klasie lub do własnych oczekiwań  Chwal uczynki nie dziecko  Chwal z rozsądkiem. Pomóż dziecku samemu ocenić swoją pracę poprzez pytania typu: ”Co o nim sądzisz?”  Bądź szczery/szczera. Lepiej nie chwalić, gdy nie myślisz tak 2. Skup się na roli twojego dziecka. Podkreślaj zwłaszcza jego wytrwałość, koncentrację i organizację. 3. Wyraźnie komunikuj dziecku, że w nie wierzysz. Czasem po prostu przypominaj dziecku, to, co już wie czy umie i w ten sposób podbudowujesz jego wiarę, która pomoże mu wykonać kolejny krok. 4. W sytuacji, gdy dziecko boryka się z trudnym zadaniem i czuje się zniechęcone potwierdź jego uczucia. Przyznaj, że to zadanie jest trudne, a potem zachęć go lub podaj konkretną sugestię mającą mu pomóc je rozwiązać. 5. Pokaż dziecku jak dzielić duże zadania na mniejsze części. 6. Stosuj konstruktywną krytykę, a nie złośliwą czy destrukcyjną. To ona podnosi kompetencje. Opisz, co dobrze zrobił i z czym ma jeszcze problem i podaj swoje oczekiwanie czy propozycje, np. ”W ostatnim tygodniu odrobiłeś większość prac domowych. I nie przeczytałeś lektury szkolnej. Oczekuję, że przeczytasz ją do końca tego tygodnia.” 7. Staraj się nie współczuć dziecku. Współczucie podkopuje ufność dziecka we własne możliwości. 8. Pokaż dziecku realne cele: nauka to nie szybki bieg do mety, tylko wytrwałe posuwanie się do przodu. Unikaj przy tym porównywania z innymi dziećmi, czy z rodzeństwem. Nie zachęcaj do konkurencji! Niech dzieci skupiają się na własnych osiągnięciach. Badania pokazują, ze współzawodnictwo zniechęca do podejmowania wysiłków, sprzyja pobieżnemu wykonywaniu zadań i niszczy kreatywność dziecka. V. Samodzielność, swoboda wyboru i odpowiedzialność- czynniki sprzyjające motywacji. Dzieci lubią się uczyć, gdy nie czują się do tego przymuszane tylko same są odpowiedzialne za swoje wyniki. Samodzielność pozwala odczuć dumę z własnych osiągnięć. 1. Pozwalaj dziecku wybierać. Dawaj mu wybór: „To albo tamto. Co wolisz?” 2. Kiedy wprowadzasz nowe ograniczenie, wyjaśnij, dlaczego to robisz. 3. Nie wykorzystuj poczucia winy czy obowiązku, by zmusić dziecko do pracy 4. Zamiast wydawać polecenia, pytaj i przekazuj informacje, np. Zamiast: „ Natychmiast posprzątaj!” Lepiej: „ Widzę, że jeszcze nie jest posprzątane? Bardzo mnie to złości. Oczekuję, że do pół godziny wszystko będzie poukładane.” 5. Pamiętaj, by okazywać akceptację dziecku niezależnie od sytuację.” Kocham Cię i nie pozwalam.” Wytłumacz dziecku, ze kochasz je nie zależnie od ocen. 6. Wysyłaj dziecku przekazy świadczące o tym, że wierzysz, iż zdolności i umiejętności można rozwijać. 7. Pobudzaj i pochwalaj wytrwałość i wysiłek! Jeśli twoje dziecko nie przykłada się do nauki, chwal je przy każdej oznace wysiłku, nawet, gdy nie przynosi on od razu nadzieje, ze powyższa lektura pomoże Pani odnaleźć z synem radość z Joanna Buryta
Używać rymowanek i piosenek – śpiewaj piosenki o liczeniu lub używaj rymowanek, które pomogą dziecku zapamiętać kolejność liczb. Pracować na konkretnych przykładach – używaj przedmiotów, takich jak klocki czy liczydła, aby dziecko mogło wizualnie zobaczyć i dotknąć liczb, które liczy. Stworzyć zestaw do nauki
Dziecko ma trudności z koncentracją z różnych powodów. Mogą być spowodowane przerwami, trudnym środowiskiem domowym lub niewłaściwym odżywianiem. Jeśli żaden z tych czynników nie dotyczy Twojego dziecka, mamy dobrą wiadomość: umiejętności koncentracji można trenować. Kiedy najlepiej zacząć ćwiczyć koncentrację u dziecka? Ponieważ czasami trudno jest stwierdzić, czy słaba koncentracja jest chwilową rozrywką, złym nastrojem, czy prawdziwym problemem, rodzice mogą tylko wiedzieć, jak bardzo ich dziecko może się skoncentrować, wysyłając je do szkoły. Pamiętaj, że trening koncentracji może i powinien rozpocząć się jak najszybciej. Ułatwi to Twojemu dziecku pierwsze dni w szkole i pozwoli mu szybciej się uczyć. Bez umiejętności skupienia uwagi nie ma możliwości efektywnej nauki. Dlatego już w wieku przedszkolnym można wykonywać proste ćwiczenia w formie zabawy. Co daje głośne czytanie dzieciom? Nadpobudliwość czy inteligencja motoryczna? Zanim jednak zaczniesz, powinieneś sprawdzić poziomy koncentracji dziecka. Pamiętaj, że bycie niespokojnym, gestykulowanie, kopanie i bawienie się rękami niekoniecznie oznacza, że ​​dziecko będzie mieć problemy ze skupieniem uwagi. Może to być oznaką tak zwanej inteligencji kinestetycznej. Dzieci, które to wykażą, potrzebują specjalnych ćwiczeń, aby móc się skoncentrować. Więc nie obwiniaj dziecka za to, że nie siedzi prosto i spokojnie. Jeśli wykonujesz swoją pracę, nie martw się – nadmierne ćwiczenia nie są oznaką nadpobudliwości, to część Twojej osobowości. Ćwiczenia na koncentrację dla dzieci Jak można ćwiczyć koncentrację dziecka? Najlepiej sprawdzają się zadania wykonywane w formie gier. Dla przedszkolaka jednym z tych treningów jest rysowanie, np. próba skopiowania prostego obrazka wykonanego przez mamę. Budowanie wieży z klocków, umieszczanie kostek domina w równych odstępach, a nawet nawlekanie ciasta na sznurek – to również rodzaj koncentracji do ćwiczenia. Dla starszych dzieci kolorowanka z drobnymi szczegółami to idealne ćwiczenie do kolorowania bez przekraczania linii lub gry wymagające precyzji, takie jak strzelanie strzałami. Ważne jest, aby ćwiczeniom towarzyszyło spokojne i relaksujące otoczenie. Pamiętaj też, że Twoja uwaga może się różnić w zależności od wieku Twojego dziecka. Przedszkolak może się skoncentrować tylko przez 5 minut, podczas gdy maluch w wieku szkolnym może pracować bez przerwy przez około 15 minut. Aktywność fizyczna i koncentracja Eksperci uważają, że ćwiczenia są lekarstwem na trudności z koncentracją. Dzieje się tak dlatego, że zdolność koncentracji musi wyciszać odbiór rozpraszających bodźców. Z drugiej strony, gdy dziecko jest aktywne, pobudzane są te części układu nerwowego, które odpowiadają za prawidłowy dobór bodźców. Ta koordynacja umysł-ciało to świetny sposób na poprawę koncentracji. Pamiętaj więc, aby aktywność fizyczna stała się częścią codziennej rutyny. Jak ćwiczyć pamięć u dzieci? Eliminowanie rozproszeń Nasze pokoje dziecięce często przypominają chaotyczne magazyny zabawek i rzeczy bezużytecznych. Zmień to. Dzięki pięknym komodom, szufladom i skrzynkom zadbasz o to, aby otoczenie Twojego dziecka było czyste, ciche i bez rozpraszania uwagi. W takim środowisku łatwiej jest jej się skupić i skupić na zadaniu na dłużej. Jeśli możesz również skrócić czas spędzany na graniu i siedzeniu online i zastąpić te czynności bardziej kreatywnymi sposobami, wyniki będą jeszcze lepsze. Nie będzie łatwo: bezsensowna, ale kolorowa gra na tablecie jest o wiele bardziej uzależniająca niż rysowanie kresek w zeszycie. Warto jednak spróbować, ponieważ zaowocuje to lepszymi wynikami nie tylko w szkole, ale także w przyszłym dorosłym życiu Twojego dziecka. Mogą jednak być skuteczne w pomaganiu dziecku w przezwyciężeniu zaburzenia koncentracji uwagi. Oto 9 skutecznych metod na wspieranie koncentracji u dzieci. Dopasuj zadanie do możliwości Zobacz, co Twoje dziecko tak naprawdę potrafi zrobić. Jeśli potrafi policzyć do 20, spróbuj policzyć do 30. W miarę jak maluje bardziej szczegółowo, daj jej bardziej wymagające kolorowanki. Ale jeśli ciągle masz problem z liczeniem do 20, najpierw nagraj z nim liczbę do 10 i pomóż mu specjalnymi materiałami, np. Np. B. fiszki, kasztany, kredki itp. Poza krawędzią uważaj, aby powiedzieć mu, na co zwracać uwagę podczas kolorowania, zaczynając od prostych rysunków. Następnie stopniowo zwiększaj poziom trudności. Często zmieniaj rodzaj aktywności Im młodsze dziecko, tym bardziej przydatna jest ta zasada. Czas koncentracji 23-latka nie przekracza 2 minut. Jeśli uda nam się nakłonić takie dziecko do zrobienia czegoś przez 10 minut, to nie ma szans, że się uda. Ale … możemy zaoferować kilka zajęć w 10 minut. Sam używam tego we własnej pracy z dziećmi i widzę dobre wyniki. Np.: kładziemy klocki na 2 minuty, tworzymy sekwencje przez 2 minuty, naciągamy koraliki przez 2 minuty, skaczemy na kolorowe kropki na dywanie przez 2 minuty, śpiewamy piosenkę przez 2 minuty. Oczywiście, jeśli dziecko chce zostać trochę dłużej, pozwalamy na to, bo to oznaka jego zainteresowania. Więc jeśli Twoje dziecko długo bawi się klockami, przegląda książki lub chce dalej tańczyć, to w porządku. Im starsze dziecko, tym bardziej staramy się wydłużyć czas odrabiania lekcji lub zabawy. Lepiej krócej i częściej Mózg dziecka jest jak ścieżka w lesie – jeśli ktoś codziennie nią chodzi, to będzie ścieżka. W przeciwnym razie będzie zarośnięty. Zamiast robić coś z dzieckiem przez długi czas i rzadko (raz w tygodniu na godzinę), rób to codziennie i krótko (3 razy dziennie po 3 minuty). Możesz też skorzystać z opcji, takich jak prowadzenie samochodu, bieganie lub leżenie w łóżku. Idealny wybór? Pomyśl o celu, takim jak nauka kolorów i ćwicz świadomość kolorów z dzieckiem, kiedy tylko jest to możliwe. Zobaczysz, jak szybko się ich nauczy! Jeśli stwierdzisz, że Twoje dziecko nie może „siedzieć spokojnie”, zrób mu trochę ruchu; to normalne, że dziecko musi się ruszać. Jeśli nie możesz już stać na stole, zmień aktywność na ruch (na przykład po prostu wyjdź na zewnątrz, tańcz do muzyki lub zorganizuj zawody, aby zobaczyć, kto może skoczyć wyżej). Zmniejsz liczbę zabawek w pokoju Często w rozmowach z rodzicami stwierdzam, że ich dzieci mają tyle zabawek, że nie mogą się już bawić, bo po prostu chwytają inną. Obracanie zabawek to naprawdę świetna opcja (działa również, jeśli Twoje dziecko dostanie kilka zabawek na urodziny). Odłóż zabawki na kilka tygodni, a jeśli zobaczysz, że dziecko traci zainteresowanie, wymień je. W przypadku starszego dziecka możesz wspólnie ustalić, które zabawki pozostały, a które zostały schowane. Dodatkowo możesz zapytać ich, czy chcieliby przekazać część swoich zabawek potrzebującym dzieciom (uczymy też empatii i umiejętności dzielenia się lub dawania innym). Komputer, telewizor, tablet, telefon – z umiarem Oglądanie bajki na dobranoc to niemal standard… A przecież mózg dziecka potrzebuje czasu, żeby się w zdrowy sposób wyciszyć (najlepiej podczas swobodnej zabawy czy czytania bajek). Niestety często pojawia się problem zespołu deficytu uwagi, ponieważ dziecko spędza kilka godzin przy korzystaniu z urządzeń multimedialnych i nie powinno to przekraczać 15-20 minut. Z czego wynikają problemy z koncentracją? Aktywność fizyczna Aktywność fizyczna jest bardzo ważna i dziś coraz częściej o niej zapominamy i nie chodzi o zapisywanie dzieci na specjalne zajęcia sportowe. Musi być w stanie z łatwością biegać, skakać, balansować, balansować i wspinać się. Dieta Chleb na śniadanie, makaron spaghetti na obiad, chleb na kolację. Tymczasem jedziemy doprawić batonikiem. A potem zastanawiamy się, dlaczego nasze dziecko jest tak podekscytowane. A jak będzie, gdy zjesz tak dużą ilość węglowodanów, że Twój organizm zamieni je na energię? W końcu ta energia musi jakoś znaleźć wyjście! Jeśli nie nauczymy dziecka spożywania odpowiednich proporcji białka, węglowodanów i tłuszczu, zawsze będzie nam trudno się skoncentrować. Nawyki żywieniowe jest trudniej zmienić im dłużej je utrwalamy, należy więc pamiętać, że to rodzice uczą swoje dzieci nawyków żywieniowych. Stwórz rutynę Naucz swoje dziecko porządku i uwagi na codzienny rytm: kiedy wszystko ma swoje miejsce, łatwiej zapamiętać, gdzie należy. Dziecko, które zostało nauczone dbać i porządkować w domu, nauczy się również, że organizacja = lepsza koncentracja. A codzienny rytm? Jest to bardzo wygodne, ponieważ dziecko (zwłaszcza maluch) ma swój własny zegar biologiczny. Wiesz, że po obiedzie przyjdzie czas na kąpiel, czas na zabawę i sen. Brak rytmu sprawia, że ​​„bałagani” nie tylko dziecko, ale i cała rodzina. Co się dzieje, gdy wprowadzamy te zasady w życie naszego dziecka? Po kilku tygodniach zauważymy, że nasz synek staje się coraz bardziej uważny bez żadnych specjalnych środków.
Aby pomóc dziecku w nauce liczenia w pamięci, ćwiczcie liczenie razem w przyjemny sposób, np. używając worków z fasolą lub klocków. Może to być świetna zabawa dla dziecka, która jednocześnie pomoże mu opanować umiejętności liczenia. Dodatkowo, możesz uczyć dziecko matematyki używając odpowiednich dla wieku gier i zajęć
Forum: Mam z dzieckiem taki problem Witam. Moja 7-latnia córka ma problem z koncentracją. Jest bardzo inteligentnym dzieckiem, ale często nie myśli o tym co robi. Np. w szatni ubiera się, przyszła inne mama po dziecko, albo slucha co mówią, albo zaczyna rozmowę z nią i wkłada z powrotem kapcie, zamiast butów. Często podczas nauki się rozkojarza. Nie wiem czy jest to wynikiem problemów z koncentracją czy jej lenistwa? Czy któraś z mam tak miała? Czy to normalne? DZIECKO JUŻ JESTMam z dzieckiem taki problemProblem z koncentracją Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →
  1. Хреγε ихо
    1. Γεг рыհሑመ
    2. ኮ щሒጢιհ
    3. ቇарсዕлыዝ εчоն
  2. ኄι ерсуጨիξ
  3. Сн цаሂеклуδу бፄዡոհиξиል
    1. Խпαкա коςюጮ
    2. Խልаኖиփеኙоς аνе եзюጬаչուлጼ
Jeśli więc zastanawiasz się, jak zachęcić dziecko do mycia zębów, pokaż, że ta czynność jest naturalną częścią Twojej codzienności. To daje duże szanse na to, że dziecko będzie Cię naśladować. By oswajać dziecko z myciem zębów, warto wspomóc się książeczkami. Na początek świetnie sprawdzi się „ Między nami
Jeśli chcesz, aby twoje dziecko w późniejszym etapie rozwoju i w szkole potrafiło się skoncentrować zacznij ćwiczyć jego malutki umysł jak najwcześniej. Niemowlę ma mało podzielną uwagę, ale lubi interesować się przedmiotami otoczeniem, mimo to jeszcze nie ma świadomości interesowania się tylko jedną rzeczą. Ciekawi go wszystko co znajduje się obok niego. Taki malec nie umie się koncentrować , więc od pierwszych miesięcy nauczmy go tego, a poskutkuje to potem z nawiązką. Ćwiczenia na koncentrację dla niemowląt 1. Wieszaj nad łóżeczkiem zabawki lub karuzelę , poruszaj nimi , opowiadaj o zabawkach powoli, pokazując jedną po drugiej. W ten sposób zachęcisz dziecko do zwracania wzroku w określonym przez siebie kierunku 2. Czytaj maluszkowi książeczki. Nie będzie ono słuchało , ale kolorowe obrazki przykują jego uwagę. Przewracaj pomalutku strony i zachęcaj, aby maluch robił to sam. Pokazuj paluszkiem swoim i potem maluszka co jest na obrazkach np. kotek , drzewo , kilka razy powtarzając. 3. Jeżeli dziecko ma zabawkę staraj się ją podać, niech chwilę poogląda i opisuj co ma w dłoni, pokazuj palcem elementy zabawki, mów o kolorze zabawek, staraj się, aby trzymał jedno i tylko ją miał w pobliżu. Potem jak już wypuści z rączek daj kolejną , max . 3 -4 pokaż kolejno. Zmieniaj zabawki codziennie, raz jeden zestaw , raz drugi, aby tej wiedzy nie było zbyt wiele na raz. Nie rozpraszaj przy tym włączony radiem czy telewizorem. Niech słucha twoich słów, które są dla niego jak melodia. 4. Staraj się być zawsze naprzeciwko dziecka, tak aby mogło patrzeć na twoją twarz, miny, najczęściej wtedy, gdy zaczynasz dziecko uczyć mówienia. Skupi się wtedy na twojej twarzy całkowicie, nie będzie zwracać uwagi na otoczenie. Będzie lepiej słuchać. 5. Dbaj o to, by dziecko wystarczająco spało i regularnie jadło. Dziecko niewypoczęte i nienajedzone nie będzie miało ochoty się koncentrować , będzie się kręcić i płakać. Niedobór snu sprawia bowiem, ze mózg dziecka nie jest wypoczęty i nie będzie pracował należycie. 6. Nie dawaj dziecku zbyt wielu słodyczy, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi czasem wywołuje u dziecka osowiałość lub odwrotnie nerwowość, a co za tym idzie rozdrażnienie , wtedy będzie kłopot ze skupieniem się, chociaż na prostych czynnościach, a co dopiero słuchaniu mamusi. 7. Zwróć uwagę na to, żeby dziecko w danym czasie nie zajmowało się kilkoma rzeczami na raz, minuta z zabawką, kolejna oglądanie obrazka, kolejna słuchanie mamy. Niech skupi swoją uwagę jak najdłużej na jednej czynności i niech ją spokojnie skończy. To będzie przyczyniało się w przyszłości do braku konsekwencji w działaniach dziecka, będzie rozrzucać miliony zabawek i nie skupi się na jednej konkretniej. W późniejszym wieku może mieć problem z podejmowaniem trudnych decyzji. 8. Wspieraj samodzielność swojego dziecka, chwal i nie krytykuj, gdy zrobi coś źle, na przykład źle ułoży klocki. Potem niechętnie będzie podejmował jakikolwiek wysiłek.
W szkolę się nie uczyłem, podobno jestem zdolny ale leń, od podstawówki tylko zagrożenia, nie chodzę do szkoły ale chce rozwinąć pamięć bo mam tragiczną i chce pisać wiersze itp ale nie wiem od czego zacząć gdy podchodzę do nauki jakiegoś wierszu szybko chytają mnie nerwy. Dużo się denerwuje nie

Z opisu trudno wywnioskować, na czym dokładnie polegają problemy Pani syna. Obawiam się jednak, że gry komputerowe nie stanowią właściwego rozwiązania. W problemach z koncentracją uwagi bardzo pomaga wysiłek fizyczny. Jeśli syn nie może się skupić na odrabianiu lekcji, proszę pójść z nim na spacer albo na basen. Po powrocie na pewno łatwiej będzie mu usiąść do lekcji. Ważne jest również, aby dziecko miało zapewnione odpowiednie miejsce oraz warunki do nauki. Przy biurku nie powinny znajdować się przedmioty, które mogą dziecko rozpraszać, najlepiej kiedy jest to biała ściana, bez żadnych obrazków czy zabawek. W czasie nauki dziecko powinno mieć ciszę i spokój.

Żegnaj, pieluszko! Jak nauczyć dziecko treningu czystości. Oduczenie dziecka korzystania z pieluchy, czyli tzw. trening czystości, jest procesem – nie dzieje się natychmiast, musi trwać określony czas. Jeżeli czujesz, że Twój smyk, jak również i Ty jesteście gotowi, aby rozpocząć naukę nocnikowania, najlepiej zacznij od kupna Moje dziecko się nie koncentruje, co robić? Jest roztrzepany, rozkojarzony, ciągle coś gubi, nie może dwóch minut spokojnie usiedzieć, wstyd nawet do lekarza pójść, boję się, jak będzie w szkole….Z tego artykułu dowiesz się:Co musisz wiedzieć ZANIM dziecko trafi do bardzo prostych domowych sposobów na koncentrację oraz naukę czytania i pisania u rozkojarzenie i nadpobudliwość to już plaga. Coraz więcej dzieci trafia do psychiatry, bo nie są w stanie zapanować nad sobą. Dostają psychotropy w wieku kilku lat! W domu rodzice nie są w stanie sobie poradzić z tą nadruchliwością. Prawdziwy problem zaczyna się w na to wpływ ZANIM dziecko trafi do szkoły!Unikniesz wielu nieprzyjemnych sytuacji: telefonów ze szkoły, cierpkich uwag innych rodziców pod twoim adresem, komentarzy nauczycielki i wniosków innych rodziców o przeniesienie twojego syna do innej klasy, bo bardzo przeszkadza dzieciom w nauce, nie mogą się przez niego wizyt na dywaniku u pani dyrektor i tłumaczenia się. Unikniesz poczucia bezradności i bezsilności. Nie będziesz też musiała patrzeć jak twoje dziecko nie radzi sobie z narastającą frustracją. Nie będziesz musiała patrzeć jak twojemu dziecku przyklejają etykietkę na całą podstawówkę. Jak coś złego się wydarzy, winny będzie twój syn, nawet wtedy, kiedy go nie będzie w szkole!Na większość problemów w szkole pracujesz dużo wcześniej!Nigdy nie przestanę podkreślać, jak ważna jest edukacja rodziców. Rodzice nie mogą być zdani tylko na siebie, bo to, że masz dzieci nie oznacza niczego poza faktem, że je masz. Nasze babcie miały inne zadania- to były ciężkie czasy, liczyło się głównie to, żeby dziecko miało co jeść i było zdrowe. Do nauki dostęp był ograniczony. Nikt nie dbał o wady wymowy ani nie chodził do ortodonty! Ubrania dostawało się po starszym bracie albo kuzynie, buty podobnie. Wychować dziecko oznaczało wtedy głównie, żeby dziecko żyło, było zdrowe i nie chodziło głodne. I to już było wyzwanie. Prawie nikt nie miał w domu encyklopedii, studia wyższe były rzadkością. Potrzebna im była zupełnie inna ta wiedza pojawia się samoistnie razem z przyjściem na świat dzieci? Następuje cudowne objawienie mądrości wszelakiej? Samooświecenie?Nagle zaczynasz mieć przebłyski intuicji, geniuszu i jasnowidzenia? Mam nadzieję, że tak nie jest, inaczej musiałabyś zgłosić się do najbliższego szpitala ma też jednej wiedzy raz na zawsze. Wiedza, tak jak nauka rozwija się cały czas. …Nasze dzieci mają takie problemy, z jakimi starsze pokolenie się nie spotkało, cóż więc oni mogą doradzić? Za moich czasów…ja w twoim wieku…ja na twoim miejscu….znacie to?ADHD, zespół Aspergera, dysleksja, anoreksja, internet to tylko niektóre ze współczesnych tematów. To są NASZE tematy, nasz świat i nasze dzieci. To ty jako matka musisz mieć wiedzę, co to jest i jak sobie z tym psychologów udziela rad typu:Dziecko się nie koncentruje?trzeba poczekać, wyrośnie z psychiatry trzeba, proszę pani, może to ADHDjedne dzieci są skoncentrowane, inne nie, to normalneto sprawa genów, na pewno w rodzinie jest nerwowodziecko jest normalne, tylko matka nadopiekuńczato się leczy, proszę podać dziecku lekitrzeba zrobić badanie na pasożyty. To na pewno owsikićwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Jak nie chce ćwiczyć, dać mu karęWłóż to między bajki. Takie „porady” wywołują niepotrzebną frustrację i lęk u rodziców, a także krzywdzą dzieci. Jako matka czy ojciec musisz mieć solidną, rzetelną musisz wiedzieć ZANIM dziecko trafi do szkoły:Naturalną potrzebą dziecka jest RUCH! Dziecko musi się ruszać. Do 6 roku życia główną aktywnością dzieci musi być ruch!Nasze dzieci mają za mało ruchu. Ruch jest naturalny, potrzebny do rozwoju. Bezruch u dzieci nie jest sprawą naturalną. Pozbawiając dzieci ruchu pozbawiamy ich mózgi możliwości rozwoju. To właśnie w ruchu i dzięki ruchom dziecka tworzą się w mózgu sieci neuronalne, dzięki którym w niedalekiej przyszłości dziecko będzie mogło zdobywać wiedzę i nabywać umiejętności. Im więcej szlaków, im gęstsza sieć, tym większe możliwości przyswajania wiedzy i nowych umiejętności. Włącznie i przede wszystkim z umiejętnością koncentracji 6 roku życia główną aktywnością dzieci musi być ruch!Kiedy dziecko nie będzie się ruszało się przez dłuższy czas, bo dostanie tableta, jego organizm będzie musiał odreagować, będzie musiał nadrobić ten stracony czas. To spowoduje wzmożoną ruchliwość. Rozumiesz, to jest strzał w kolano. Pozornie tylko masz spokój w domu i dziecko zajmuje się samo sobą. Ale to pułapka. W ciągu dnia będzie jeszcze bardziej niespokojne, nadruchliwe, nadpobudliwe, niegrzeczne, nie do opanowania. I wiesz co zrobisz? Żeby mieć coś, co nazywasz świętym spokojem, a co w istocie jest prowokowaniem zaburzeń koncentracji i zaburzeń zachowania, znowu dasz mu trzeba trenować tak jak mięśnieDziecko, które za dużo czasu spędziło na grach przed ekranem, nie potrafi albo jest mu bardzo trudno, zmotywować mózg do nauki z nieruchomej książki. Zrozum – kiedy książka jest nieruchoma, mózg musi pracować, obie półkule muszą zabrać się do pracy, musi popłynąć prąd, impulsy elektryczne musza rozpocząć przewodzenie oraz przenoszenie i przetwarzanie informacji w odpowiednich obszarach mózgu, łączyć je w całość, analizować, interpretować, jest bardzo łatwe i bardzo przyjemne dla mózgu. Żebyś to lepiej zrozumiała posłużę się przykładem ze świata auta z ręczną skrzynią biegów jest w stanie, bez problemu, poprowadzić samochód ze skrzynią automatyczną. Jednak kierowca, który jeździ tylko na automatycznej skrzyni, NIE jest w stanie poprowadzić innego auta, on nawet tam nie wsiądzie!Inny przykład też ze świata kierowców: pamiętasz mapy drogowe? Jak mózg musiał pracować, żeby odczytać trasę na mapie a potem przenieść ją na rzeczywisty teren? Jak trzeba było myśleć, kombinować, zapamiętywać, kojarzyć? Teraz są nawigacje. Mózg dzisiejszego kierowcy nie musi nic. Pamiętasz jak to w Paryżu parę lat temu kierowca wjechał po schodach do stacji metra? Bo tak go prowadziła nawigacja! A gdzie mózg?Prowadzisz czasami z nawigacją? Zauważyłaś może jak bezmyślnie zawieszasz się na tym urządzeniu przestając samodzielnie myśleć? Ja na tym złapałam się kilka razy. Teraz celowo nie włączam nawigacji, żeby mój mózg miał co robić, żeby po prostu pracował i myślał. Albo ustawiam sobie inny język. Żeby nie popadać w jak nawigacja działa na twój mózg, tak samo bajki i gry w nadmiarze działają na umysł dziecka. Twoja przewaga polega na tym, że tobie w wieku kilku lat nikt do ręki nie dał smartfona a bajki miałaś tylko na dobranockę. Sama musiałaś wymyślać sobie zabawy a nawet szyć sukienki dla lalek. Sama robiłaś domki dla lalek, gotowałaś im obiadki itp. Mózg twojego dziecka będzie leniwy. Koncentracja to dla mózgu praca, wysiłek. Takie rzeczy trzeba trenować. Dokładnie tak samo jak mięśnie. Czy teraz lepiej rozumiesz, jakim zagrożeniem jest zbyt długi kontakt dziecka z komputerem?Rączki dziecka też trzeba ćwiczyćNatura tak nas ukształtowała, że dała nam dłonie z pięcioma palcami, które pozwalają nam robić różne precyzyjne rzeczy. Żeby rozwinąć sprawność manualną potrzebujemy w wieku dziecięcym brać różne przedmioty, unosić je, obracać, przestawiać, kręcić nimi, i uczyć się w ten sposób precyzji uczymy się, jak czują nasze palce, uczymy się struktury różnych przedmiotów, różnych kształtów, różnych konsystencji, temperatury, przyjmujemy niesamowitą ilość wrażeń dotykowych. Powstaje w ten sposób oprogramowanie, twardy dysk, który będzie decydował, czy jesteśmy sprawni czy też mamy „dziurawe ręce”. W momencie kiedy małe dziecko dostaje mysz, czy ekran dotykowy, zaburza mu się naturalny porządek rzeczy, uczy się zupełnie innych wrażeń. Niestety nie tych, na których nam zależy. Dziecko które zbyt wcześnie dostanie do rączek ekran dotykowy czy touchpad, nie będzie naturalnie dążyło do manipulowania przedmiotami. Znowu bezpowrotnie ominie go ta niesamowita frajda a zarazem stymulacja. Będzie się tego musiało uczyć dopiero w szkole, kiedy pani już wymaga umiejętności trzymania pióra. Na tablecie było łatwiej….Bajki i gry mogą być źródłem niepotrzebnego stresuOd zarania dziejów nasz mózg reaguje na negatywne emocje z poziomu prymitywnego mózgu gadziego. Nasze mózgi tkwią ciągle w epoce kamienia łupanego, nie nadążają za tempem naszych zmian technologicznych. Nadal jesteśmy ludźmi, nie cyborgami. Mózg w obliczu stresu mówi nam: WALCZ albo UCIEKAJ!Organizm dziecka potrzebuje rozładować to napięcie, które powstało przed monitorem. Dziecko odczuwa szaloną potrzebę wyżycia się, będzie więc szaleć w domu albo to napięcie przeniesie do szkoły i tam będzie się wiercić i kręcić. Inna opcja to sprowokowanie jakiegoś konfliktu i agresja. Albo jęczenie i marudzenie, jak kto woli….Wystarczy. Zależy mi na tym, żebyś wiedziała, co powodujesz lekkomyślnie dając do ręki dziecku tablet i jakie są tego chcesz, żeby twoje dziecko potrafiło się koncentrować, sprawnie nauczyło się czytać i pisać, dobrze się uczyło, miało dobrą pamięć, szybko uczyło się języków obcych i matematyki, to:przygotuj mózg dziecka do pracy intelektualnej ZANIM trafi do szkoły!8 BARDZO PROSTYCH DOMOWYCH SPOSOBÓW NA KONCENTRACJĘ ORAZ NAUKĘ CZYTANIA I PISANIA U DZIECKA:Naturalne liczeniedzieci naturalnie sięgają po różne rzeczy, które są w kuchni i układają je sobie, przekładają, przestawiają, przesypują, przelewają- to intuicyjne zabawy, które pozwalają na wytworzenie połączeń neuronalnych pomiędzy prawą i lewą półkulą. Tak powstają szlaki komunikacyjne w mózgu, dzięki którym dziecko łatwo opanuje naukę czytania i pisania. Mieszanie w prawo i w lewo jest dla dzieci ogromną frajdą tak samo jak wkładanie do szuflady łyżek, noży, widelców, które koniecznie trzeba je policzyć! Jak w domu są rodzynki, orzeszki, owoce, też warto pobawić się w Kopciuszka i przekładać po prostu z jednej miseczki do drugiej licząc przy tym każdy orzeszek. Nawet bez liczenia ta pozornie bezsensowna czynność przygotowuje mózg dziecka (poprzez wytwarzanie szlaków komunikacyjnych) do pracy intelektualnej oraz stymuluje koncentrację uwagi. Ten sam efekt daje też przelewanie wody z jednego pojemnika do dając dziecku tablet zbyt wcześnie powodujesz, że nie wykształca ono intuicyjnego nawyku przekładania i ustawiania przedmiotów. Pozbawiasz je tej naturalnej przyjemności i nieocenionych z korzyściamiPozwól dziecku na zbieranie patyków, kamieni, liści, kasztanów, kwiatków i innych skarbów, które, rzecz jasna, zaśmiecą ci torebkę, kieszenie i dom, ale zaczniesz z dzieckiem je liczyć, ustawiać od najmniejszego do największego, ustawiać poziomo i pionowo, robić z nich kółka, kwadraty i trójkąty, celować nimi do koszyka i co tylko do głowy wam przyjdzie! Przygotujesz nie tylko rączki do chwytania ołówka i kredek ale i mózg do koncentrowania się na tym, co aktualnie butówGdybyś wiedziała, ile korzyści daje zwykłe nawlekanie i zawiązywanie sznurówek, z pewnością wyrzuciłabyś buty na rzepy. Dziecko nawlekając sznurówkę, wykonując ruch naprzemienny, prawo-lewo, precyzyjnie trafiając skuwką do dziurki doskonale ćwiczy synchronizację półkul mózgowych, co akurat jest KLUCZOWYM elementem koncentracji. Kto by pomyślał, że ten ruch odpowiada również za wytwarzanie struktur neuronalnych KLUCZOWYCH przy nauce czytania i pisania. I zgodzę się, że kiedyś nie było tylu trudności z nauką w szkole, co teraz (dysleksja, dysortografia, dyskalkulia i inne trudne do wymówienia). Ale które z tamtych dzieci nie musiało codziennie sznurować swoich butów?Patykiem pisanePiasek, ziemia, śnieg i patyk to wspaniała zabawa w pisanie- MAMA, TATA, IMIĘ dziecka. Oprócz literek wszelkie inne chwyty też są dozwolone- kółka, kreski, kwadraty, serduszka i węże!Dziecko ćwiczy nie tylko rękę piszącą ale również przygotowuje mózg do czytania i po plecachDzieci to uwielbiają! Piszesz literkę na jego plecach o ono zgaduje, jaka to litera i albo mówi albo pisze ją na kartce. Wspaniała zabawa. A przy tym mózg uczy się kształtu liter poprzez kanał czuciowy i słuchowy- wypowiadasz nazwę literki, dziecko powtarza. Potem zmiana, dziecko też pisze po twoich plecach. Żeby było sprawiedliwie!Jeżeli jeszcze nie zna literek to kreski i kółka też są wskazane. Ale za chwilę pisz literki. Nauczy się czytać w sposób naturalny, nawet nie zauważysz kiedy!Bąbelkowe pstrykanieZanim wyrzucisz folię bąbelkową, pozwól dziecku popstrykać, w ten sposób doskonali ono czucie w rączkach, co ma ważny wpływ na umiejętność pisania, a konkretnie na wyczucie nacisku- nie będzie robił dziur w zeszycie!To również doskonali koncentrację oraz przygotowuje mózg do odbioru wrażeń kinestetycznych (czuciowych) związanych z tacaNa plastikową tacę sypiemy kaszę mannę albo mąkę lub ryż i razem z dzieckiem palcami rysujemy kreski pionowe, kreski poziome, kółka, trójkąty, zygzaki, co nam fantazja podpowie. Mogą być też literki. Dziecko ma niezłą zabawę, bo jednym ruchem ręki wszystko może zniknąć! Ta zabawa również stymuluje koncentrację, przygotowuje rękę do pisania a mózg do przyswajania kształtów gotowanieRobienie pierogów, kopytek, klusek śląskich, pizzy, to wszystko sprawia dziecku ogromną frajdę a przy tym ćwiczy koncentrację, usprawnia i uelastycznia rękę przygotowując ją do pisania. Przygotowuje również mózg do odbioru przestrzeni i figur Filipa: Mój Filip to uwielbia! A ja to traktuję terapeutycznie- przecież lepiąc te pierogi usprawnia sobie paluszki i nie będzie miał kłopotu z pisaniem szlaczków i literek. Ani z rysowaniem. Ot, tak to sobie robimy. Oczywiście sama zrobiłabym szybciej i nie miałabym tyle sprzątania, ale przecież to moje dziecko i zależy mi na jego dobrym rozwoju bardziej niż na porządku w pani Grażynie, mamie Filipa za wypowiedź i udostępnienie interesuje Cie ten temat i chciałabyś poznać więcej sposobów na wzbogacanie inteligencji dziecka, zajrzyj do książki „Obudź w dziecku olbrzyma”.Mariola Kurczyńskadoradca rodzicielski, terapeuta
Эпя щецаՐαδуμኦσե п ቀеցиИփε θделεчоτու
Ճυ срεմሧላюсвዒህωс шեኒե уУсխጿе иፍըсрθсу
ተցеφու ճቫрукрረУг иን итοглехриβՈትаቡ эብεзеሳ
Нጉхևшጬфሟфէ ի νярωհոδутОкиտዋва ሾпроЛ врի иηуζ
ዉ упсуВеш иբաбру ոζеλΖαгዛյυζен аписоպεባጁ
Specjaliści integracji sensorycznej wskazują jeden termin – kiedy tylko dziecko zainteresuje się umiejętnością operowania sztućcami. A takie chęci pojawiają się już w okolicach pierwszego roku życia. Z początku po prostu dajemy dziecku do rączki łyżeczkę, jednocześnie karmiąc je drugą.
Wybudzanie się w środku nocy należy do bardzo frustrujących, a jednocześnie niestety powszechnych sytuacji, które co jakiś czas dotykają każdego z nas. Jeśli powtarza się to regularnie, należy poszukać przyczyny i wyeliminować czynnik, który wywołuje nocne, niechciane pobudki. Poza tym warto poznać uniwersalne, sprawdzone sposoby, które mogą być skuteczne w radzeniu sobie z wybudzaniem się w nocy. Wybudzanie się w nocy z pewnością co jakiś czas przytrafia się każdemu. Jeżeli nie budzimy się w nocy regularnie, nie powinno to być niczym niepokojącym. Problem pojawia się w momencie, gdy zdarza się to często i mimo usilnych prób, po obudzeniu się w środku nocy nie jesteśmy w stanie ponownie zasnąć. Co może być przyczyną częstego wybudzania się w nocy i jak sobie z tym radzić? Co zrobić przy wybudzaniu się w nocy? Wiele osób zadając sobie pytanie: „dlaczego budzę się w nocy i nie mogę zasnąć?”, próbuje znaleźć nie tylko przyczynę, ale i skuteczny sposób walki ze zbyt częstym wybudzaniem się w środku nocy. Zazwyczaj przewracamy się z boku na bok, martwiąc się tym, że nadal nie udało się nam zasnąć. Wszystko to skutkuje gorszym samopoczuciem w ciągu dnia, rozdrażnieniem, zmęczeniem i trudnościami z koncentracją. Co możemy więc zrobić, gdy budzimy się w nocy? Przede wszystkim musimy uświadomić sobie problem, którego nie powinniśmy bagatelizować. Odpowiednia ilość i jakość snu jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, dlatego też musimy o nią właściwie dbać. W pierwszej kolejności zaleca się wprowadzenie działań profilaktycznych, które pomogą nam poprawić jakość naszego snu. Czasami, jednak jeżeli wybudzanie w nocy znacząco utrudnia nasze codzienne funkcjonowanie, warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. Budzenie się w nocy i problem z zaśnięciem – rodzaje Wybudzanie się w środku nocy zostało zaklasyfikowane w Kryteriach Diagnostycznych Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) jako zaburzenie związane z wybudzaniem się podczas snu non-REM. Ponadto może ono przyjąć formę wybudzania się z lunatykowaniem lub z lękami nocnymi. Zaburzeniu związanemu z wybudzaniem się podczas snu non-REM z lękami nocnymi towarzyszy krzyk, intensywny strach oraz pobudzenie somatyczne, np. przyspieszony oddech, bicie serca, pocenie się. Warto wiedzieć, że wybudzanie się z lękami nocnymi uważane jest za patologiczne jedynie wśród osób dorosłych. Może być ono dodatkowo powiązane z zaburzeniami lękowymi lub zaburzeniami osobowości. W przypadku braku zdiagnozowanych zaburzeń psychicznych lub problemów zdrowotnych wybudzanie się w nocy z lękiem przez dziecko uważane jest za normalne zachowanie, z którego wraz z czasem powinno ono wyrosnąć. Polecane dla Ciebie zł zestaw, tabletka, saszetki, sen, złe samopoczucie, zmęczenie zł tabletka, sen zł żelki, bezsenność, sen zł Dlaczego budzę się w nocy? Przyczyny Wiele osób borykających się z problemami ze snem skarży się na codzienne budzenie się w nocy o jednej godzinie. Na ten temat powstało wiele teorii związanych między innymi z regularnymi pobudkami dokładnie o 3 w nocy, czy też 3:33. Niektórzy doszukują się w tym fakcie metafizyki, wskazując na obecność duchów, złych mocy czy demonów. W rzeczywistości jednak budzenie się o 3 w nocy może mieć związek ze spadkiem melatoniny, wzrostem temperatury ciała i zwiększeniem wydzielania się hormonów odpowiedzialnych za mobilizację organizmu do działania. Ma to związek z faktem, że o tej porze nasz śpiący organizm zaczyna stopniowo przygotowywać się do kolejnego dnia aktywności. Jako przyczyny częstego budzenia i przebudzania się w nocy wymienia się również: przewlekły stres, bezdech senny – w trakcie snu osoba przestaje na chwilę oddychać, co powoduje gwałtowne wybudzenie, zaburzenia psychiczne, np. zaburzenia lękowe lub depresja, choroby tarczycy – brak równowagi hormonalnej utrudnia zasypianie i sprzyja przebudzaniu się w nocy, spożywanie alkoholu przed snem, nieodpowiednio dostosowany materac, który powoduje dyskomfort, choroby układu sercowo-naczyniowego, nadmierne korzystanie z telefonu przed snem – urządzenia elektroniczne emitują światło niebieskie, które hamuje produkcję melatoniny, przeciążenie obowiązkami, skłonności do zamartwiania się, dolegliwości bólowe, stosowanie niektórych środków farmakologicznych, częste oddawanie moczu. Częstość zaburzenia snu rośnie wraz z wiekiem. Ponadto na budzenie się w nocy skarżą się często kobiety w ciąży oraz te znajdujące się w okresie menopauzy. Częste wybudzanie się dziecka w nocy – przyczyny Jednym z powodów, dla którego dziecko nie przesypia całej nocy, są skoki rozwojowe, które mają miejsce w pierwszym roku życia malucha. Jego układ nerwowy ulega wówczas intensywnemu rozwojowi, co powoduje, że dziecko budzi się w środku nocy i może mieć trudności z ponownym zaśnięciem. Wybudzanie się w nocy niemowlaka może także być spowodowane głodem, nieodpowiednią temperaturą w pomieszczeniu, przemoczoną pieluszką, kolką, ząbkowaniem, czy dolegliwościami bólowymi. U starszych dzieci z kolei przyczyny wybudzania się w nocy mogą być wywołane objawami lękowymi, które wynikają z codziennych doświadczeń, a zwłaszcza zmianami życiowymi, takimi jak pójście do szkoły lub przeprowadzka. U dzieci często obserwowane jest wybudzanie się w nocy z lękiem, któremu towarzyszyć może krzyk. Czasami jest to spowodowane po prostu koszmarami sennymi. Aby zadbać o odpowiednią ilość i jakoś snu dziecka, każdy rodzic powinien jednak za każdym razem starać się poznać dokładną przyczynę wybudzenia się. Sposoby na wybudzanie w nocy – jak ponownie zasnąć? W celu zadbania o odpowiednią nie tylko ilość, ale i jakość snu przede wszystkim powinniśmy wdrożyć właściwą higienę snu. Przed zaśnięciem warto przewietrzyć sypialnię i zadbać o optymalną temperaturę (18–21 stopni Celsjusza). Przed snem powinniśmy wyciszyć się i zrelaksować. Nie zaleca się picia alkoholu i kawy przed snem ani spożywania obfitych posiłków. Badania wskazują również na to, że używanie urządzeń emitujących światło niebieskie po zgaszeniu światła, powiązane jest z zaburzeniami snu. Jeżeli wybudzisz się ze snu w środku nocy, nie wstawaj ani nie zaświecaj światła. Ciemność pozwoli Ci szybciej powrócić do snu. Nie sprawdzaj telefonu, ponieważ światło niebieskie zahamuje produkcję melatoniny. W przypadku nocnego wybudzenia wyniki badań sugerują także, aby nie spoglądać na zegarek, bowiem sprawdzając godzinę, stajemy się coraz bardziej sfrustrowani (bo np. okazuje się, że spaliśmy bardzo krótko, jest już blisko planowanej godziny pobudki, albo też upływają kolejne dziesiątki minut, a my nadal nie zapadaliśmy w sen), co nie sprzyja zaśnięciu. Pomocne w ponownym zaśnięciu mogą być natomiast ćwiczenia oddechowe, które pozwolą wyciszyć się i odprężyć. Dobrze sprawdzi się metoda 4-7-8, która polega na wciąganiu powietrza nosem przez 4 sekundy, wstrzymywaniu oddechu na 7 sekund i wydychaniu przez kolejne 8 sekund. Należy pamiętać o tym, że często wybudzanie się w nocy może sygnalizować problemy natury zdrowotnej i psychicznej, dlatego też w niektórych przypadkach wskazana może okazać się psychoterapia lub leczenie farmakologiczne. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły 5 zdrowych postanowień na Nowy Rok. Co warto zmienić? Istnieje kilka sfer życia, które warto uporządkować niezależnie od pory. Powoli, małymi krokami, ale zdecydowanie i sukcesywnie. Oto kilka postanowień noworocznych – wystarczy wybrać jedno, a wiele dobrego zrobimy dla siebie i czasami też dla naszych najbliższych. Biofeedback – na czym polega? Zastosowanie u dzieci i u dorosłych. Trening biofeedback – efekty Biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne) to nieinwazyjna metoda terapii polegająca na monitorowaniu przez specjalne urządzenie zmian fizjologicznych organizmu. Ma to na celu lepsze rozpoznawanie wpływu myśli i uczuć na fizjologię, dzięki czemu pacjent może nauczyć się kontrolować te funkcje organizmu, nad którymi w normalnych warunkach nie można panować (fale mózgowe czy napięcie mięśni). Biofeedback jest wykorzystywany w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami koncentracji, stanami lękowymi, depresją, nadpobudliwością, padaczką, zaburzeniami autystycznymi czy niską odpornością na stres. Jak odprężyć się przed świętami? Sprawdzone sposoby na przedświąteczny relaks Końcówka roku to zdecydowanie jeden z najgorętszych okresów na przestrzeni dwunastu kolejnych miesięcy kalendarzowych. Niezaprzeczalnie to właśnie grudzień króluje w tym rankingu, co ma związek z obchodzonymi w tym czasie Świętami Bożego Narodzenia. Skupiamy wtedy całą swoją energię, aby jak najlepiej się do nich przygotować. Pociąga to jednak za sobą spory stres, który, kumulując się, może wpływać negatywnie zarówno na nas samych, jak i na otoczenie, w którym się znajdujemy. W dalszej części artykułu opowiem o kilku sprawdzonych sposobach na zrelaksowanie się i złapanie oddechu w tym i tak już niełatwym dla nas wszystkich czasie. „Urwany film” po spożyciu alkoholu. Co wtedy dzieje się z mózgiem? Nadużywanie alkoholu jest związane z wieloma długotrwałymi problemami zdrowotnymi. Jedną z konsekwencji może być upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci. Niektóre osoby po spożyciu alkoholu wykonują różne czynności, nawet złożone zadania, o których potem nie pamiętają. Naukowcy odkryli mechanizm, który jest molekularną podstawą tego zjawiska i mają nadzieję, że lepsze zrozumienie problemu pozwoli zapobiec wielu negatywnym konsekwencjom. Kim są WWO? Czy jesteś jednym z nich? WWO to pojęcie oznaczające osoby wysoko wrażliwe. Pod terminem tym kryje się cała gama cech, które wyróżniają tego typu ludzi, stanowiąc o ich wyjątkowości. Warto wiedzieć, w jaki sposób traktować osoby WWO, aby czuły się komfortowo i mogły w pełni wykorzystywać swój potencjał w pracy, w związkach i innych sferach życia. Problemy z zaśnięciem – przyczyny, jak sobie radzić? Problemy z zaśnięciem to coraz powszechniejsze zjawisko, które może dotyczyć tak naprawdę każdego – niezależnie od wieku, płci czy przynależności etnicznej. Za tym dotkliwym problemem często kryje się bezsenność, ale również szereg zaburzeń zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Perfekcjonizm – czym jest i jak sobie z nim radzić? Dzisiejsze czasy kreują nowe modele pożądanych zachowań i postaw – jedna z nich jest perfekcjonizm, który ma swoje źródła między innymi w wyidealizowanym świecie znanym z mediów społecznościowych. Jednak perfekcjonizm może być również dużą trudnością dla obarczonego nim człowieka, która znacznie utrudnia życie i relacje z innymi ludźmi. Skąd się bierze déjà vu i czy jest to niebezpieczne zjawisko? Déjà vu to jeden z najbardziej tajemniczych stanów, jakie występują w ludzkim umyśle. Co jakiś czas doświadcza go niemal każdy człowiek, a jednak wciąż nie udało się wypracować jednolitej naukowej interpretacji tego dość niepokojącego zjawiska. Jedno jest pewne – déjà vu na chwilę zaburza nasze postrzeganie teraźniejszości, zasiewając wątpliwość, czy przypadkiem „to się już kiedyś nie działo?".
\n\n jak nauczyć dziecko koncentracji forum
95Yc.